Pronostiekwaarde van gewichtsverlies in patiënten met amyotrofische laterale sclerosis: een op bevolkingsonderzoek gebaseerde studie

03-07-2020

Abstract

Doelstelling:
De prevalentie en de pronostiekwaarde van gewichtsverlies (WL), voorafgaand aan de diagnose, in patiënten met amyotrofische laterale sclerosis (ALS), bepalen.

Methoden:
We hebben patiënten met ALS gerekruteerd tussen 2010 en 2018 in een bevolking gebaseerde setting. Bij de diagnose werd belangrijke informatie verkregen in verband met de karakteristieken van de ziekte bij de patiënt, de antropologische veranderingen, ALS-gerelateerde genotypes en het cognitief functioneren. Er werden complete gegevens aangaande overleving verkregen. De Cox modellen voor proportionele gevaren werden benut om het verband tussen het gewichtsverlies en het doodsgevaar gedurende de opvolging te beoordelen.

Resultaten:
De databank omvatte 2420 patiënten, waarvan 67,5% een gewichtsverlies bij de diagnose aangaven. Het gewichtsverlies manifesteerde zich in 71,8% bij bulbair begin et in 64,2% in de patiënten met spinaal begin; het gemiddeld gewichtsverlies bedroeg 6,9% (95% CI 6.8 tot 6.9) en 5,5% (95% CI 5.5 tot 5.6), respectievelijk (p<0.001). Het gewichtsverlies manifesteerde zich in 35.1% van de patiënten zonder enig symptoom van dysfagie. Het gewichtsverlies is een goede onafhankelijke voorspeller van overleving met een dosis-responsrelatie tussen hoeveelheid aan gewichtsverlies en doodsgevaar: het doodsgevaar verhoogde gedurende de opvolging met 23% voor elke verhoging in gewichtsverlies van 10% ten opzichte van het lichaamsgewicht (HR 1.23, 95% CI 1.13 tot 1.51, p<0.001).

Besluiten:
Deze op de bevolking gebaseerde studie, toont aan dat twee-derden van de patiënten met ALS een gewichtsverlies hebben bij de diagnose, dewelke zich onafhankelijk van dysfagie manifesteert, en met de overleving verbonden is. Onze resultaten doen vermoeden dat gewichtsverlies een multifactoriële factor is, die van patiënt tot patiënt kan verschillen. Het zich verdiepen in de daaraan onderliggende factors, zou essentieel kunnen zijn voor toekomstige therapeutische maatregelen. 

 

Vertaling: Gerda Eynatten-Bové

Bron: Journal of Neurology, Neurosurgery & Psychiatry

Share