Kwantitatieve evaluatie van het effect van bewegingsinterventie bij amyotrofische laterale sclerose (ALS).

Methoden: De databases CNKI, WOS, PubMed en Scopus werden computergestuurd doorzocht en gerandomiseerde gecontroleerde trials (RCT’s) naar bewegingsinterventie bij ALS werden geselecteerd op basis van de inclusie- en exclusiecriteria van het PICOS-principe.

Stata 12.0-software werd gebruikt voor de statistische analyse.

Resultaten: In totaal werden 12 RCT’s met 430 deelnemers geïncludeerd. De resultaten van de meta-analyse tonen aan dat bewegingsinterventie de algehele functie, de looptestafstand (WT) en de maximale expiratoire druk (MEP) van ALS-patiënten significant kan verbeteren (p < 0,05). Oefeninterventies lieten echter geen significante effecten zien op vermoeidheid, maximale inspiratoire druk (MIP), geforceerde vitale capaciteit (FVC) en piek-expiratoire flow (PEF) bij ALS-patiënten (p > 0,05). Subgroepanalyse toonde aan dat krachttraining de meest effectieve interventie is om de functie van ALS-patiënten te verbeteren, terwijl aerobe training de meest effectieve interventie is om de FVC bij ALS-patiënten te verbeteren.

Conclusie: Oefeninterventie bij ALS heeft een positief effect, maar vanwege het beperkte aantal geïncludeerde studies en mogelijke heterogeniteit, het risico op bias en gevoeligheidsproblemen is verder onderzoek nodig.

Vertalingen: Gerda Eynatten-Bové

Bron: Front. Neurol. Sec. Neurorehabilitation