Apoptose van mitochondriën verhinderen kan helpen in ALS
29-09-2010
Apoptose is het proces waarmee het lichaam doelbewust nutteloze cellen aanvalt, doodt en opruimt. In ALS en aanverwante spierzenuwziekten (MND’s) is apoptose van spierzenuwencellen uitgebreid beschreven.
Nochtans blijft de juiste rol van apoptose in het stapsgewijze verloop van deze ziekte onduidelijk. Eén mogelijkheid is dat het lichaam enkel de nutteloze spierzenuwcellen (dus degene die niet meer functioneren) aanvalt, doodt en opruimt. Als deze stelling waar is, dan zou het verhinderen van apoptose therapeutisch geen voordeel geven.
Om dit te onderzoeken, hebben wij bij muizen getest of de spierzenuwen minder degenereren als de apoptose ervan verhinderd wordt. Hiertoe verwijderden wij in het centrale zenuwstelsel twee eiwitten van de BCL-2 familie die de apoptose opstarten. De twee eiwitten samen openen een essentieel toegangsdeurtje waardoor apoptose toegang krijgt tot de mitochondriën : het BCL2-geassocieerd X eiwit (BAX) en de BCL2-homologe antagonist/moordenaar (BAK).
Wij zagen dat de bij schrapping van BAX en BAK in de zenuwen van een ALS-muismodel niet alleen het verlies aan zenuwcellen stopt, maar ook de degeneratie van de axonen, het begin van de symptomen, het gewichtverlies, en de verlamming en dat het overleven verlengt.
Deze resultaten tonen aan dat - reeds vroeg in het ALS-ziekteproces - het lichaam toegangsdeuren opent voor apoptose van de mitochondriën van beschadigde spierzenuwen en dat dit apoptotisch startsignaal rechtstreeks bijdraagt aan de degeneratie en het slecht functioneren van spierzenuwen.
Dus, het stroomopwaarts blokkeren van apoptose waardoor het geen toegang heeft tot de mitochondriën zou in ALS en andere spierzenuwziekten een therapeutische strategie kunnen zijn voor het blijven functioneren van de spierzenuwen.
Vertaling: Koen De Vleeschauwer
