Volgens een studie kan de genetica achter cardiovasculaire fitheid het risico op ALS verhogen

Amyotrofische laterale sclerose (ALS) zou kunnen zijn gekoppeld aan genetische factoren die cardiovasculaire fitheid bevorderen. Dat staat in een studie die aangeeft dat de ouders van ALS-patiënten minder vaak sterven ten gevolge van cardiovasculaire ziektes.

De onderzoekers benadrukken echter dat het risico op ALS niet wordt verhoogd door fysieke activiteit.

De studie draagt de titel "Een exploratie van de fitheidshypothese bij ALS: een populatiegebaseerde gevals-controlestudie van ouderlijke doodsoorzaak en levensduur", en werd gepubliceerd in het Journal of Neurology, Neurosurgery, and Psychiatry (Tijdschrift voor Neurologie, Neurochirurgie en Psychiatrie).

Veel studies hebben vastgesteld dat de meeste ALS-patiënten geen gezondheidsproblemen ondervinden door toedoen van een abnormaal metabolisme, zoals zwaarlijvigheid, hoge bloeddruk, diabetes en beroerten.

Een onderzoeksteam aan het Universitair Medisch Centrum van Utrecht heeft ook een connectie gevonden tussen meer vrije tijd en ALS, maar geen verband tussen bezigheidsgerelateerde fysieke activiteit en de ziekte. Deze ietwat vreemde bevinding suggereert dat levensstijlfactoren gelinkt aan fysieke activiteit geen impact hebben op het risico op ALS. Integendeel, het team formuleerde de hypothese dat er genetische factoren in het spel zijn die het waarschijnlijker maken dat men zowel fysiek actief is als ALS ontwikkelt.

Om dit idee uit te testen, rekruteerde het team 487 patiënten met ALS en 1.092 controlegevallen voor een studie die zich niet toespitste op de patiënten maar wel op hun ouders. Aan de hand van vragenlijsten verzamelde het team informatie over de doodsoorzaken en tijdstippen van de dood van de ouders.

Cardiovasculaire ziektes bleken vaker de doodsoorzaak bij de ouders van de controlegevallen dan bij die van ALS-patiënten. Het lagere aantal ouders dat stierf ten gevolge van cardiovasculaire factoren was niet gekoppeld aan de fysieke activiteit tijdens hun leven, zo zeggen de onderzoekers.

Het team is van mening dat er minstens drie verklaringen bestaan voor hun vaststellingen. De eerste is dat een genetisch profiel dat fysieke fitheid in de hand werkt voor meer fysieke activiteit zou kunnen zorgen, wat op zijn beurt tot een hoger risico op ALS zou kunnen leiden. Het team acht dit scenario echter onwaarschijnlijk omdat het geen verbanden vond tussen fysieke activiteit en cardiovasculaire sterfgevallen.

Een andere mogelijkheid — die ze het meest waarschijnlijk achten — is dat bepaalde genen zowel het risico op ALS verhogen als de cardiovasculaire fitheid bevorderen.

De derde verklaring is dat genetica, mogelijk samen met fysieke activiteit, metabolische trajecten zou kunnen activeren. Die activering zou de cardiovasculaire gezondheid kunnen bevorderen en tegelijk het risico op ALS kunnen verhogen.

Aangezien deze verklaringen slechts theorieën zijn, stelt het team dat deze verbanden moeten worden onderzocht in toekomstige studies. "Samengevat, door het exploreren van de fitheidshypothese in de pathogenese van ALS, leveren onze bevindingen bewijs voor een gedeeld mechanisme dat aan de oorsprong ligt van een gunstig cardiovasculair fitheidsprofiel en gevoeligheid voor ALS", zo besluiten de auteurs.

Vertaling: Bart De Becker

Bron: ALS News Today