Getuigenis Carina en Eric

← ga terug naar Getuigenissen pALS

Getuigenis van Carina:

Hoe ik, Carina Gerinckx, aan mijn kracht kom tijdens mijn ziekte?

Je hebt een levensmissie te volbrengen. Dat waren de woorden die ik intuïtief dacht bij mijn diagnose ALS. Ik was al een tijd bezig met spiritualiteit voordat ik mijn diagnose kreeg. Ik was dus al vertrouwd met hulp vragen aan engelen. Iemand vertelde mij het volgende: “Gewoon vragen en je zal zien dat het op een dag beantwoord wordt.’ Engelen bestaan niet zoals ze worden afgebeeld. De vragen dat ik stel zijn naar een hogere versie van mezelf gericht, een soort hoger bewustzijn.

Ik zal jullie even vertellen hoe mijn proces al gelopen is. Ik was in afwachting op de resultaten. De neuroloog vermoede dat het over ALS ging aangezien mijn vader dit ook heeft gehad. Mijn vader noemde zichzelf een vogel voor de kat, en is binnen het jaar overleden. Een andere reden waarom de neuroloog dacht dat het over ALS ging was omdat ik gekende symptomen had zoals een dropvoet, krachtverlies in mijn handen en die kleine spiertrekkingen over mijn hele lichaam. Ik dacht dat ik zo’n diagnose niet aan zou kunnen en vroeg daarom mijn hogere zelf om hulp, dit was in december 2017. Een dag later kreeg ik een bericht van mijn vriendin. Zij stelde mij een boek met gezonde voeding voor. Ik bestelde het boek en ging ermee aan de slag. Het was de bedoeling om mijzelf helemaal te ontgiften omdat er in het boek stond dat ALS te wijten was aan zware metalen in de lever.

De dag brak aan. We moesten nog een paar onderzoeken doen. Op het laatste was een gesprek met de neuroloog die dan zijn bevindingen ging uitspreken. Na enige tijd en een tal van onderzoeken, ik was zenuwachtig toen we naar het kabinet van de neuroloog gingen. Hij zat terneergeslagen achter zijn bureau. Bij het binnengaan kreeg ik een kracht om te zeggen ‘Ik ga mij stabiliseren met gezonde voeding’. Hierop gaf de neuroloog ook niet veel antwoord. Dat vond ik niet erg want zo was ik proefkonijn van mijn eigen plan, ik had niets te verliezen. Na het gesprek bij de neuroloog wou ik nog iets gaan drinken in de cafetaria van het ziekenhuis. Eric kreeg het moeilijk, maar wat hij niet wist was dat ik de ene ingeving na de andere kreeg over hoe ik me moest gedragen en dat ik niet in een slachtofferrol moest zitten. Het beeld van mijn vader moest ik vergeten want ik had een levensmissie te vervullen. Ik mocht de mensen rondom me niets kwalijk nemen, want niemand kon er iets aan doen dat ik deze ziekte had gekregen. Van dag tot dag mocht ik leven, niet achteromkijken maar ook niet te ver vooruit. En het ging maar door...

Eric moest getroost worden en ik vond de kracht om dat te doen. Ik kreeg een Goddelijke kracht over mij heen om elke dag opnieuw door te gaan. In 2021 leerde we Els kennen als persoonlijk assistent, ook dat had een spirituele insteek om haar te vinden, ervan uitgaan dat ze goed met ons overeen kwam. En sindsdien is zij mijn linker- en mijn rechterhand. Mijn benen en mijn spraak, ja zowat alles. Mijn beste maatje!

In 2022 liet ik een peg sonde plaatsen, Eric had al vlug door dat hij de voeding zelf ging maken en aangezien ik toch niets meer kan proeven, maakt het me niet meer uit of ik nu een stukje taart of een ijsje eet. Zoetigheden heb ik uitgesloten. Ik proef nu graag met mijn ogen, wanneer ik het eten niet gezien heb kan ik daar nogal ontgoocheld over zijn.

Toen het toch maar bleef achteruitgaan, vroeg ik mijn hogere zelf waarom dat was en er werd gezegd om te begrijpen wat de anderen voelen. De laatste tijd krijg ik dagkaarten vanuit spirituele groepen die beweren dat ik ga genezen, of transformeren... Maar ik moet er zelf in geloven.

Getuigenis van Eric:

Als echtgenoot van Carina vind ik het mijn plicht haar zoveel mogelijk te helpen en bij te staan om ALS draaglijk te maken. Natuurlijk sta ik in voor de vele zorgtaken die hiermee gepaard gaan. Ook de voeding heb ik op mij genomen, vooral vanwege de sonde die zij gebruikt. Met mijn achtergrond als topsporter heb ik het belang van goede en gezonde voeding altijd toegepast met het besef dat dit toch wel belangrijk is. Wil je goed presteren, dan moet de voeding daarop afgestemd zijn. Met dit in het achterhoofd is dit ook van toepassing op oude en zieke personen.

Na wat opzoekwerk en de vele boeken over voeding (geen kookboeken) die ik gelezen heb is het duidelijk dat we ons lichaam niet altijd evengoed verzorgen. Ook zijn er externe factoren, zoals vervuiling van de lucht en de bodem, waar we niet altijd vat op hebben.

Het voedingspatroon dat wij hanteren is voor 80% veganistisch en dit omdat deze voeding het minst belastend is voor het lichaam. Waarom dat zo is leg ik wel eens uit bij een volgende nieuwsbrief.

Wat de voeding dagelijks voor ons inhoud is vooral veel fruit en groenten (biologisch) met daarbij volwaardige koolhydraten (aardappelen, zoete en gewone) aangevuld met de nodige voedingssupplementen. We laten ook jaarlijks ons bloed controleren op eventuele tekorten.

Hier een greep uit een dag menu:

S ’morgens beginnen we met een groot glas citroenwater met daarna vers geperst (slow juicer) selderij sap vanwege de zuiverende werking voor het lichaam.

- 4 à 5 stukken fruit (bananen, appel, peer, kiwi, dadels, abrikoos)

-havermout, eventueel glutenvrij

-rijst of hennepeiwit

-vezels (kokosmeel)

-Himalaya zout

- gemineraliseerd water

Dit wordt gemixt met een blender aangezien Carina sondevoeding krijgt.

Bovenstaande hoeveelheid is voor 3 maaltijden, het avondeten is dan meestal een warme maaltijd met zowel verse als warme biologische groenten aangevuld met aardappelen wat dan voor Carina ook weer in de blender gaat.
 
Het is ook belangrijk dat er voldoende vocht wordt gedronken. Wij drinken meestal gember en/of brandnetel thee, dus geen frisdrank of andere zoete dranken.

Het belang van dit voedingspatroon is vooral zuiverend maar ook versterkend voor lichaam en geest. Carina en ikzelf voelen ons daar goed bij maar weet ook dat dit niet voor iedereen haalbaar is.

Bij interesse over onze levensstijl staan wij altijd open voor eventuele vragen.

Getekend Eric en Carina.

 


 

Share