Traditionele geneeskunde

Aanvullende en Alternatieve Geneeskunde

Eisenberg (1998), omschrijft aanvullende geneeskunde als onderwerpen die niet vaak onderwezen worden in medische scholen en niet algemeen beschikbaar in de ziekenhuizen van de VS.

De Britse Medische Vereniging (1997), suggereerde dat het behandelingen omvat die geen deel uitmaken van het medische onderwijspakket.

Bensoussan (1999), weerlegt nochtans deze stelling door het feit dat aanvullende en alternatieve geneeskunde nu in meer dan 60% van de medische scholen in de VS wordt onderwezen.

Alternatief impliceert een volledige vervanging van de orthodoxe geneeskunde, ofschoon alternatieve geneeskunde vaak samen gebruikt wordt met de gangbare geneeskunde.

Er wordt voorgesteld een aangewezen term te gebruiken voor deze vorm van behandeling, omdat deze benaming duidelijk zal maken dat er een aanvullende behandeling bij de orthodoxe geneeskunde plaatsvindt.

Traditionele Chinese Geneeskunde

De traditionele Chinese geneeskunde is al meer dan 5000 jaar gekend, in het oude China vormde het een speciaal systeem om ziektes te diagnostiseren en te genezen.

Traditionele Chinese Geneeskunde is fundamenteel verschillend van de westerse geneeskunde die zich concentreert op waarneembare fenomenen.

In de traditionele Chinese geneeskunde is de kennis van het menselijk lichaam gebaseerd op de bewegingen van het heelal, zoals beschreven door Daoism, en de behandeling van ziektes is hoofdzakelijk gebaseerd op de diagnose en de behandeling van symptomen / tekens.

De theorie van Meridianen

Gebaseerd op de theorie van meridianen ( kanalen voor communicatie tussen organen ), de traditionele Chinese geneeskunde omvatte acupunctuur, moxibustion (warmtetoediening), kruiden, dierlijke producten en mineralen.

Volgens deze theorie , geven Chi ( de essentiële energie, atmosfeer, geest ) en de bloedsomloop in het lichaam verbinding door de meridianen tussen interne organen en externe organen of weefsels.

Door bepaalde punten van het lichaamsoppervlak te stimuleren kunnen de bijmeridianen bereikt worden door naalden of warmtetoediening, de stroom van Chi en bloed kan worden geregeld en ziektes worden genezen, deze stimulatiepunten worden acupuntuurpunten genoemd.

Acupunctuur

Acupunctuur is de stimulatie van speciale punten op het lichaam, gewoonlijk door het prikken met fijne naalden.

Ontstaan in het verre oosten ongeveer 2000 jaar geleden, heeft het diverse verschijningen gemaakt in de geschiedenis van de Europese en Noord-Amerikaanse geneeskunde.

William Osler, bijvoorbeeld, gebruikte therapeutische acupunctuur in de 19de eeuw.

Toen president Nixon in de jaren’70 China bezocht, won acupunctuur aan populariteit in het westen.

Wetenschappelijk overzicht van acupunctuur

De theorie van acupunctuur werd gebaseerd op de principes van de traditionele Chinese geneeskunde.

Volgens deze, wordt de werking van het menselijk lichaam gecontroleerd door een essentiële kracht of energie, genaamd Chi, die circuleert tussen de organen via kanalen (meridianen).

Talrijke willekeurig gecontroleerde studies en meer dan 25 systematische beoordelingen en meta-analyses hebben de klinische doeltreffendheid van acupunctuur beoordeeld.

De studies hebben aangetoond dat acupunctuur effectief werkt tegen het braken na een operatie of na chemotherapie bij volwassenen, en bij misselijkheid tijdens de zwangerschap.

Er is ook bewezen dat acupunctuur tandpijn kan verlichten. Of het werkt bij chronische pijn, buikpijn en hoofdpijn zijn de studieresultaten dubbelzinnig of tegenstrijdig.

Mechanisme van Acupunctuur

Verschillende onderzoeksbenaderingen hebben aangetoond dat acupunctuur de endogene opiaat mechanismen activeert.

Acupunctuur effecten zijn duidelijk waarneembaar in het centrale zenuwstelsel met moderne immaging technieken.

Kruidengeneeskunde

Evenals acupunctuur, is ook de kruidengeneeskunde een belangrijk onderdeel van de traditionele Chinese geneeskunde. Er is een lijst met meer dan 6000 verschillende geneeskrachtige substanties waarin hun eigenschappen en kenmerken beschreven worden, en waarvoor ze gebruikt kunnen worden. Er worden ongeveer 600 verschillende kruiden gebruikt. Het Chinese herbalisme is het meest voorkomende van alle oude kruidentradities die nog gebruikt worden in de wereld.

Kruiden worden ondergebracht in twee verschillende groepen, de eerste groep verwijst naar het temperatuur-kenmerk van het kruid, namelijk Heet (re), Warm (wen), Koud (han), Neutraal (ping) en Aromatisch. De tweede groep verwijst naar de smaakeigenschappen van het kruid, namelijk Zuur (suan), Bitter (ku), Zoet (gan), Kruidig (xin), en Zout (xian).

Het gebruik van planten voor helende doeleinden is al eeuwenoud en vormt de oorsprong van vele moderne medicijnen. Enkele bekende voorbeelden zijn : Aspirine (uit de bast van de wilgenboom ), Kinine (uit de bast van de kinaboom), en Morfine ( van de papaver).

De ontwikkeling van medicijnen op basis van planten gaat intussen verder.

BU NAO GAO

Er waren sommige studies over kruidengeneeskunde voor de behandeling van ziekte van het motorneuron.

Een artikel gepubliceerd in 2002 had het over het effect van BU NAO GAO bij ALS. Maar tot dusver zijn er geen adequaat gecontroleerde studies uitgevoerd.

Conclusie

Kruidengeneeskunde is niet de eerste keus voor de behandeling van ALS .

Bron : Professor TSAI Ching-Piao

Neurologisch Instituut

Algemeen Ziekenhuis - Taipei