De veranderde eigenschappen van de axonalprikkelbaarheid in Amyotrofische Laterale Sclerose: de schadelijke functie van het kaliumkanaal met betrekking tot het ziektestadium

27-04-2006

Auteur(s): Kanai Kazuaki, Kuwabara Satoshi, Misawa Sonoko, Tamura Noriko,

Ogawara Kazue, Nakata Miho, Sawai Setsu, Hattori Takamichi, Bostock

Hugh

Instituut: Department of Neurology, Graduate School of Medicine, Chiba

University, Chiba, Japan. VZR03355@nifty.ne.jp

Samenvatting :

Fasciculations is een kenmerkende eigenschap van Amyotrofische Laterale Sclerose (ALS), en kan zich dichtbij of op een afstand van het motorneuron voordoen, dat op een wijdverspreide storing in membraanprikkelbaarheid wijst. De vorige studies van de eigenschappen van de axonalprikkelbaarheid (d.w.z. de grens van de elektrische grondtoon, kracht-interval tijdconstante) hebben respectievelijk gesuggereerd dat de verandering in kalium of natriumkanalen kan worden geïmpliceerd. Om deze veranderingen opnieuw te onderzoeken en hun correlatie met het ziektestadium te onderzoeken, werden de veelvoudige eigenschappen van de axonalprikkelbaarheid (de grens van de elektrische grondtoon, kracht-interval tijdconstante, terugwinningcyclus en huidige grens verhouding) gemeten voor de middenzenuw bij de pols in 58 ALS patiënten, en vergelijkbaar waren met 25 controles van vergelijkbare leeftijd. In ALS, waren er grotere veranderingen in het depolariseren van de grens voor de elektrische grondtoon (d.w.z. minder aanpassing) (P 5 mV). Patiënten met streng verminderde CMAP

De modellering van de prikkelbaarheidveranderingen in deze groep steunde de hypothese dat het geleidend vermogen van het axonalkalium worden verminderd, resulterend in verhoogde gevoeligheid ondanks membraandepolarisatie. De tendens voor kracht-interval constante tijd om in ALS te worden verlengd was slechts significant voor patiënten met normale omvang CMAP (5 mV). Patiënten met streng verminderde CMAP (<1mV)

alleen, toonde verminderde drempelveranderingen in het hyperpolarizing van stroom. Deze resultaten stellen een veranderend patroon van abnormale membraaneigenschappen met ziektevooruitgang. Eerst, blijvend Na + stijgt het geleidingsvermogen, misschien geassocieerd met de collaterale uitlopers, en dan K(+) geleidbaarheidsdaling.

Beide veranderingen veroorzaken axonal-over-opwinding, en kunnen tot de generatie van fasciculations bijdragen. Deze periodieke veranderingen in axonaleigenschappen konden inzicht geven in de pathofysiologie van ALS, en implicaties verstrekken voor toekomstige therapeutische opties.

Vertaling: Joris Bruneel

Share