De ALSA presenteert de Sheila Essey onderscheiding voor ALS-onderzoek aan Peter Carmeliet

De ALSA en de American Academy of Neurology presenteren de Sheila Essey Award 2006 voor ALS-onderzoek aan professor Carmeliet, tijdens de 58^ste jaarlijkse vergadering van de academie in San Diego, Californië.

In de loop van de onderzoeken over de basis van de aangroei van bloedvaten, deed Carmeliet een scherpzinnige waarneming over de mogelijke invloed op het ziekteproces bij ALS, een inzicht dat zich reeds in een therapeutische aanpak vertaald heeft en klaar is om te testen. Zijn ontdekking, onderdeel van een lange traditie in de wetenschap, de kansobservatie die tot doorbraken leidt, illustreert hoe een voorbereide geest belangrijke vooruitgang kan veroorzaken die de menselijke voorwaarden verbetert. Voor de ALS gemeenschap betekent de bijdrage van Peter Carmeliet nieuwe hoop op een effectieve behandeling van een verwoestende ziekte.

Professor Carmeliet is verbonden aan het Centrum voor Transgene Technologie en Gentherapie aan de Universiteit van Leuven. Hij bestudeert de moleculaire basis van de groei van bloedvaten in antwoord op de vraag van weefsel naar zuurstof. Zijn werk heeft bijgedragen op het gebied van stamcellen en embryonale ontwikkeling, tumorgroei en behandeling, en nu neurodegeneratie, door zijn ontdekking van de potentiële rol van de proteïne VEGF in de ziekte van het motorneuron.

Ieder jaar reiken de ALSA en de AAN ( American Academy of Neurology ) de Essey Award uit om het werk van een leidinggevende onderzoeker te onderscheiden. De prijs ten bedrage van 25.000 $ is in het leven geroepen ter nagedachtenis van Sheila Essey en wordt mogelijk gemaakt door de steun van het Essey Familie Fonds. De bekroonde laureaten gebruiken vaak de fondsen om postdoctoraal onderzoek te steunen van veelbelovende jonge wetenschappers in hun teams.

Carmeliet bestudeerde het effect van het verlies van een deel van de promotor die de productie van VEGF activeert toen hij constateerde dat de dieren die dit deel van de controleschakelaar voor het VEGF gen niet hadden, de klassieke tekens voor het verlies van motorneuronen toonden. Hij toonde aan hoe ingewikkeld en ineengestrengeld de ontwikkeling van zenuwen en bloedlevering is, geregeld door de actie van deze cruciale groeifactor.

Door onmiddellijk de rol van VEGF in ALS te testen, kon Carmeliet vorig jaar zeer belangrijke bevindingen verstrekken. Zijn team toonde aan dat VEGF direct toegediend in de ventrikels, de met vloeistof gevulde holtes binnen de hersenen, het ontstaan van verlamming vertraagde, betere motorprestaties en de overleving verlengde bij ratten die vele aspecten van ALS vertoonden.

De levering binnen de holtes van de hersenen veroorzaakte gevolgen voor de cellichamen van verre neuronen, dat ondersteunt het feit dat VEGF, zoals vele groeifactoren, wordt opgenomen door het zenuwuiteinde en teruggevoerd wordt langs de zenuwvezels naar de cellichamen. VEGF bewaarde de neuromusculaire verbindingen bij de ratten met de SOD1,G93A mutatie.

Onze bevindingen in preklinische knaagdiermodellen van ALS kunnen gevolgen hebben voor de behandeling van neurodegeneratieve ziekten in het algemeen, aldus de onderzoekers. Er worden plannen gemaakt om VEGF te ontwikkelen als een therapeutiek voor ALS, en de levering zou gebeuren door gentherapie.

Het nomineren en selecteren van de prijswinnaar gebeurt onder toezicht van de Amerikaanse Academie van Neurologie ( AAN ). De AAN is een vereniging van meer dan 18.000 neurologen en professionele wetenschappers. Een neuroloog is een dokter met een gespecialiseerde opleiding in het diagnostiseren en behandelen van storingen van de hersenen en het zenuwstelsel, zoals beroertes, Alzheimer, epilepsie, de Ziekte van Parkinson, autisme, multiple sclerose en ALS.

De leden van de neurowetenschappen gemeenschap worden aangemoedigd om de AAN en de ALSA te helpen één van hun medecollega’s te onderscheiden, die zoals Peter Carmeliet en andere vroegere winnaars zoals Michael Strong, Nigel Leigh, Stanley Appel en Don Cleveland, een opmerkelijke impact hebben op het ALS-onderzoek, en dat misschien deuren opent voor andere onderzoekswegen in het begrijpen en oplossen van de ALS-puzzel.

Bron: www.alsa.org