Cortex MRI beelden

De corticale handtekeningvan Amyotrofische Laterale Sclerose

Het doel van deze studie was om het patroon te analyseren van regionale corticale dikte bij patiënten met niet-familiale Amyotrofische Laterale Sclerose (ALS) en te onderzoeken of corticale verdunning gekoppeld is aan ziekte progressie. Corticale dikte analyse werd uitgevoerd bij 44 ALS-patiënten en 26 gezonde controles. Verschillen in corticale dikte tussen groepen en de leeftijdsfactor-per-groep effecten werden beoordeeld met behulp van multivariate lineaire modellen. De discriminerende mogelijkheid van MRI variabelen om patiënten van controlepersonen te onderscheiden werd geschat met behulp van de concordantie statistieken (C-statistiek) binnen logistische regressie-analyses. Correlaties tussen corticale dikte en ziekte progressie werden getest met behulp van de Pearson coëfficiënt. Ten opzichte van controlepersonen, bleek bij ALS-patiënten een bilaterale corticale verdunning van de primaire motor, prefrontale en ventraal frontale cortices, gyrus cingularis, insula, superieur en inferieur temporale en pariëtale regio's en mediale en laterale occipitale gebieden. Er was een significant effect door leeftijd-per-groep in de sensorimotorische cortex bilateraal, die suggereren een sterkere koppeling tussen leeftijd en corticale verdunning bij ALS-patiënten vergeleken met controlepersonen. De gemiddelde corticale dikte van de sensorimotorische cortex van patiënten met ALS tov controlepersonen was verschillend (C-statistiek ≥0.74). Het dunner worden van de linker sensorimotorische cortex was gerelateerd aan een sneller klinische progressie (r = −0.33, p = 0,03). Corticale diktemetingen laten detectie en kwantificering van motor en extramotor betrokkenheid bij patiënten met ALS toe. Het dunner worden van de precentral gyrus kan een marker bieden voor de betrokkenheid van de hogere motorneuronen en de progressie van de ziekte.

Vertaling: ALS Liga: Anne

Bron: PLOS ONE