Risico verbonden aan loodgehalte in het bloed voor het krijgen van ALS

Een nieuwe studie geeft een krachtige aanwijzing dat langdurige blootstelling aan lood een verhoogd risico geeft voor de ontwikkeling van de fatale neurologische aandoening Amyotrofische Laterale Sclerose (ALS).

De bevindingen geven geen definitief bewijs dat blootstelling aan lood bijdraagt tot het krijgen van ALS. En zelfs als lood ertoe bijdraagt is het risico dat iemand de relatief ongewone aandoening door blootstelling aan lood ontwikkeld zéér klein, zeggen onderzoekers.

De sterke resultaten leveren het bewijs dat langdurige blootstelling aan lood mogelijk een rol kan spelen bij ALS volgens hoofdonderzoeker Dr. Freya Kamel, een stafwetenschapper aan het V.S. National Institute of Environmental Health Sciences, in het Research Triangle Park, Noord Carolina.

ALS is een onomkeerbare fatale ziekte waarbij de zenuwcellen, die controle hebben over bewegingen, progressief degenereren, dit leidt tot verlamming en uiteindelijk tot de dood als gevolg door het falen van de ademhaling. Elk jaar krijgen ongeveer 5.000 Amerikanen de diagnose.

Tot 10 procent van de ALS gevallen hebben de erfelijke vorm van de ziekte. Bij de meeste gevallen ontstaat ALS door een onbekende reden.

Een aantal studies suggereren dat blootstelling aan lood een risicofactor kan betekenen voor het krijgen van ALS. Eveneens toont dit verbanden aan tussen een hoger loodgehalte in het bloed en een verhoogd risico voor ALS.

Zulke bevindingen zijn echter niet het bewijs van oorzaak en gevolg. Een alternatieve verklaring is dat ALS zelf een hoger loodgehalte in het bloed veroorzaakt bij mensen. Lood wordt opgeslagen in de botten en als de progressie van ALS vordert kan botmassa afbreken en zo kan lood vrijkomen en in de bloedbanen terecht komen.

In de nieuwe studie echter vonden de onderzoekers dat indien ze rekening hielden met markers van zulke “ botomzetting ” het loodgehalte in het bloed nog steeds werd geassocieerd met het risico op het krijgen van ALS.

De studie, gepubliceerd in de American Journal of Epidemiology, betrok 184 mannelijke Amerikaanse veteranen met ALS en 194 veteranen zonder de ziekte. Al de mannen waren blank en de gemiddelde leeftijd van elke groep was respectievelijk 63 en 64.

Tijdens de analyse van de bloedmonsters van de mannen vonden de onderzoekers een verdubbeling van het loodgehalte in het bloed en dit associeerde men met een verdubbeld risico op het krijgen van ALS. Dat was zelfs het geval wanneer de onderzoekers rekening hielden met de markers van botafbraak in de veronderstelling dat ALS niet de oorzaak was van het loodgehalte in het bloed.

“ Het is belangrijk om daarvan een uitspraak te doen ” , zei Kamel in een interview, niets dat de bevindingen “ aanscherpt ” in het bewijzen dat blootstelling aan een hoger loodgehalte mogelijk kan bijdragen tot ALS bij sommige mensen.

Dit feit en zelfs indien de blootstelling aan lood een factor is bij het veroorzaken van ALS zou alleen niet genoeg zijn. Wetenschappers geloven dat ALS ontstaat door een combinatie van genetische vatbaarheden en bepaalde milieu effecten, verklaarde Kamel.

Maar wat precies die genen of blootstelling aan milieufactoren kan inhouden weet men niet precies. De oplossing zal ergens “ heel hoog in de lucht hangen ” , zei ze. Het beste bewijs tot nu toe, met betrekking tot milieufactoren, is voor blootstelling aan lood, volgens Kamel. Het is biologisch aannemelijk, zei ze, sinds bekend is dat lood een toxisch effect heeft op het centraal zenuwstelsel.

Over het algemeen dacht men dat loodgehaltes in het bloed de recente blootstelling aan metaal reflecteerden. Maar Kamel zei dat mensen met geen duidelijke bron van blootstelling aan lood waarschijnlijk het opgeslagen lood doorvoeren naar de botten en dit is de hoofdoorzaak van loodgehaltes in het bloed en dit voornamelijk bij oudere volwassenen van wie de botmassa sneller aan aftakeling onderhevig is.

De loodgehaltes in het bloed bij de deelnemers aan deze studie reflecteren daarom ook hun levenslange blootstelling aan het metaal. Kamel zei dat deze bevindingen een mogelijk licht werpen op lange termijn bij een relatief laag niveau van blootstelling aan lood en dat dit mogelijk belangrijke gevolgen heeft voor de gezondheid.

Gemiddeld genomen hebben ALS patiënten in deze studie hogere loodgehaltes in het bloed dan de vergelijkbare groep, maar beide groepen hadden tamelijk lage niveaus. ALS patiënten hadden gemiddeld 2,4 microgram lood per deciliter bloed (mcg/dl), met een verloop van 0,7 tot 7,6 mcg/dl, terwijl de vergelijkbare groep gemiddelde lood niveaus had van 1,7 mcg/dl, met een verloop van 0,3 tot 6,9 mcg/dl.

Lood is aanwezig in de lucht, bodem en het water, maar inspanningen voor de algemene gezondheid in recente decennia om de niveaus in het milieu te verminderen ----- door lood uit bijvoorbeeld benzine en verf te verwijderen ----- hebben de blootstelling aan lood bij Amerikanen fel doen minderen.

Vertaling: Jan Van der Veken

Bron: ALS Independence