Samenvatting symposium 2013

30-12-2013

Hoogtepunten van het 24e Internationale ALS/MND Symposium

Het 24e Internationaal Symposium ALS/Motor Neuron Ziekte werd gehouden in Milaan (Italië)van 6 - 8 december 2013, met honderden onderzoekers en clinici van over de hele wereld. Hieronder enkele hoogtepunten van het congres:
  
Immuun systeem als een therapeutisch doelwit
Het immuun systeem krijgt steeds meer aandacht als interessant therapeutisch doelwit.

• Serge Rivest merkte op dat, in tegenstelling tot sommige lang volgehouden meningen, er een gans zootje van immuunsysteem activiteit in het centrale zenuwstelsel is. Die hebben een aantal unieke kenmerken die zowel zelf kunnen bijdragen aan de ALS-problematiek als ze de weg wijzen naar de ontwikkeling van therapie. Dr. Rivest heeft gewerkt in de ziekte van Alzheimer, met enkele belangrijke overeenkomsten met ALS in termen van neurodegeneratie en immuun betrokkenheid. Hij vond dat het stimuleren van een specifiek type van immuuncel, genaamd M1 monocyt, het neuronale verlies in een genetisch muismodel in de ziekte van Alzheimer helpt vertragen.

Kuti Baruchhas meldde dat in een muismodel van ALS de bevordering van verkeer van immune cellen over een membraan in de hersenen genaamd de plexus choroideus, het overleven verhoogt.
 
C9ORF72: Genetische modificatie, herhaal lengte variabiliteit

De C9ORF72 gen uitbreiding blijft belangrijk inzicht geven in de ALS ziekte ontwikkeling.

In werk ondersteund door de ALS Association, vond Veronique Belzil dat het mutant gen chemisch is gewijzigd zodat de hoeveelheid eiwit gemaakt door dat gen vermindert. Dat gebrek aan eiwit kan tot de ziekte bijdragen. De wijziging, genaamd methylering, is een dynamisch proces dat kan worden omgekeerd en de omkering zou therapeutisch kunnen zijn.

Marka van Blitterswijk heeft zorgvuldig de herhaal lengte in verschillende weefsels bij patiënten met frontotemporale dementie/ALS gemeten en vond dat de mutatie lengte enorm varieerde, zelfs binnen een enkel individu. Herhaal lengte in de huid of bloed correleerde niet met het subtype van de ziekte, met ziekte duur, of prognose, wat betekent dat het op dit moment niet mogelijk is om klinisch zinvolle voorspellingen te doen voor individuele patiënten op basis van de herhaal lengte die in weefsels toegankelijk zijn voor staalafname.
 
Nieuw gen
Uit analyse van de genetische variatie bij meer dan 13.000 mensen met ALS is een potentieel belangrijk nieuwe "locus" op chromosoom 17 gevonden die gekoppeld is aan de ziekte. Het gen of de genen in deze regio zijn nog niet bekend, maar deze bevinding zal wetenschappers stimuleren om die te zoeken. Hetzelfde team vond een ander potentieel belangrijke locus op chromosoom 18.

Aaron Gitler presenteerde resultaten van de eerste genetische analyse van ALS "Trio's" (een patiënt en beide ouders) om te zoeken naar ziekte-veroorzakende mutaties die niet van één van beide ouders ("de novo" mutaties) overgenomen waren. Hij meldde het vinden van nieuwe mutaties in genen die de chromosoom structuur bepalen, een potentieel belangrijke nieuwe functie voor het begrijpen van ALS.

Olubunmi Abel heeft een update beschikbaar gesteld over ALS Online, het genetische gegevensbestand (http://alsod.iop.kcl.ac.uk/), wijzend op de mogelijkheid van de database om vergelijkingen tussen elk paar van ALS-gerelateerde genen te maken, om het ziekte-veroorzakende vermogen van nieuwe mutaties te voorspellen en andere handige functies.
 
Het belang van endogene neuroprotectie

Motorische neuronen hebben een zekere capaciteit om zichzelf te beschermen tegen potentieel schadelijke bedreigingen. Dergelijke mechanismen van endogene neuroprotectie zijn vaak afhankelijk van de activiteit; dat wil zeggen hoe actiever het neuron, hoe groter haar capaciteit om zich te beschermen. Pico Caroní gaf een overzicht van werk waaruit blijkt dat de meest kwetsbare motorische neuronen in ALS de zogenaamde "snelle fatigable" (FF) motorische neuronen zijn. In het SOD1 muismodel beginnen FF neuronen tekenen van pathologie te vertonen zelfs vóór de geboorte. Verbetering van hun prikkelbaarheid verhoogt hun vermogen zich te beschermen tegen SOD1-gemedieerde toxiciteit. Dit neuroprotectieve vermogen vereist een signalerings molecule mTOR, dit suggereert dat dit beschermende traject een belangrijk onderwerp voor verdere therapeutische exploratie kan worden genoemd.

Robotische analyse voor hoogdebiet Screening
Het zoeken naar nieuwe behandelingen is vaak afhankelijk van een "high-throughput" screening, een test met honderden tot duizenden chemische stoffen om het handjevol te vinden dat het gewenste effect hebben. Tijdens het congres in Milaan gaf Steven Finkbeiner een overzicht van een robotisch screening systeem dat behandelingseffecten op motorische neuronen analyseert. In dit systeem, worden geïnduceerde pluripotente stamcellen (iPS cellen) afkomstig van ALS-patiënten gedifferencieerd naar motorische neuronen, die vervolgens worden geteeld in cultuur. Dit robot-systeem kan individuele motorische neuronen (in tegenstelling tot gemiddelde resultaten voor grote groepen van hen) bijhouden in het verloop van de tijd om de progressie van de ziekte en de gevolgen van de behandeling te observeren. Onlangs gebruikten Dr Finkbeiner en collega's het systeem om het vermogen van een experimentele stof te testen om ALS motor neuronen te redden van de toxische effecten van TDP-43, een eiwit dat verkeerd gevouwen is en zich in bijna alle vormen van ALS ophoopt (http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24336168).
 
Biomerkers en behandelingen

Onlangs hebben verscheidene groepen vooruitgang geboekt bij het vinden van biomerkers die ziekte progressie kunnen bijhouden.

In werk ondersteund door het North Carolina Jim "Catfish" Hunter hoofdstuk van de ALS Association, heeft Benjamin Brooks gevonden dat een gemakkelijk te meten eiwit in bloed serum, genaamd creatinine, daalde in de loop van de ziekte. De daling correleerde met een daling op de ALS Functionele Rating Schaal, de huidige standaard van progressie van de ziekte en voorspelt een verlies in wandelen, een klinisch significante mijlpaal in de ziekte. Verdere werkzaamheden zouden ertoe kunnen leiden dat serum creatinine kan worden gebruikt als een biomerker in klinische studies om de respons op therapie te meten.

Tirasemtiv is ontwikkeld voor de symptomatische behandeling van ALS. Het bevordert de calcium vrijgave van de spier en verhoogt de kracht geproduceerd door spiercontractie. Het is aangetoond dat het veilig en effectief is in enkelvoudige en meervoudige doses bij ALS-patiënten. Jeremy Shefner presenteerde een tussentijds verslag over een lopende studie met meer dan 700 ALS-patiënten gerandomiseerd ofwel op placebo of op 250 mg tirasemtiv dat tweemaal per dag gegeven werd. Hij merkte op dat duizeligheid de meest voorkomende nevenwerking is die gewoonlijk binnen een week na het begin van de behandeling verdwijnt. Volledige resultaten worden verwacht medio 2014.

De ALS Association sponsorde een studie van de kosten van zorg in 18 multidisciplinaire klinieken in de Verenigde Staten die aan de behandelingsrichtlijnen voor ALS, geschreven door de American Academy of Neurology, voldoen. Naleving van de parameters in de praktijk was zeer hoog, echter slechts de helft van de plaatsen had richtlijnen voor patiënten. Patiënttevredenheid was hoog. Kosten qua salaris en voordelen betaald per dag in de kliniek waren ongeveer $500 per patiënt, met een variatie van $258 tot $806. De studie was niet in staat om alle kosten van de zorg te registreren, dit lieten de auteurs opmerken.

Vertaling: ALS Liga: Anne

Bron: The ALS Association


Verslag 24e Internationale ALS-Congres Milaan.pdf

Share