CSF-chitinases vóór en na het begin van de symptomen bij amoyotrofische laterale sclerose
04-08-2020
Objectief
De CSF-niveaus van chitinase-eiwitten evalueren tijdens de presymptomatische en vroege symptomatische fasen van amyotrofische laterale sclerose (ALS).
Methoden
CSF-monsters werden verkregen van 16 controles, 55 individuen met risico op ALS (waaronder 18 met een mutatie in C90RF72, 33 in SOD1), 12 ALS-patiënten en 7 fenoconverters (individuen met ALS gediagnosticeerd tijdens follow-up). Personen met een verhoogd risico en fenoconverters werden geïncludeerd via de PrefALS-studie, die personen omvat die een ALS-geassocieerde genmutatie dragen zonder ziekteverschijnselen bij de eerste beoordeling. Waar mogelijk, vonden longitudinale CSF-^collecties elke 3-12 maanden plaats voor ALS-patiënten en elke 1-2 jaar voor anderen. CSF-niveaus van chitotriosidase 1 (CHIT1), chitinase-3-achtig eiwit 1 (CHI3L1, YKL-40) en chitinase-3-achtig eiwit 2 (CHI3L2, YKL-) werden gemeten met ELISA, samen met CHIT1-activiteit. Longitudinale veranderingen bij individuen met een verhoogd risico en fenoconverters werden aangepast aan lineaire modellen met gemengde effecten.
Resultaten
Langzaam stijgende niveaus van CHIT1 werden in de loop van de tijd waargenomen bij individuen met een verhoogd risico (helling 0.059 log10 [CHIT1]per jaar, P <0.001). Onder fenoconverters stegen de CHIT1-niveaus en activiteit sterker (0.403 log10 [CHIT1] per jaar, P = 0.005 ; 0.260 log10 [CHIT-activiteit] per jaar, P = 0.007). Individuele niveaus van zowel CHI3L1 als CHI3L2 bleven in de tijd in alle deelnemersgroepen relatief stabiel.
Interpretatie
De CHIT1 neuro-inflammatoire respons is een kenmerk van de late presymptomatische tot vroege symptomatische fasen van ALS. Deze studie suggereert niet een lang prodroom van up-gereguleerde glia-activiteit bij ALS-pathogenese, maar versterkt de plaats van CHIT als onderdeel van een panel van biomarkers om de impact van immuun-modulerende therapeutische interventies bij ALS objectief te beoordelen.
Vertaling: Gerda Eynatten-Bové
Bron: Wiley Online Library
