Overlevingsvoorspellingsmodellen bij amyotrofische laterale sclerose

Samenvatting

Achtergrond en doel
Deze studie had als doel de voorspellende waarde te beoordelen van multimodale magnetische-resonantiebeeldvorming (MRI) van de hersenen met betrekking tot de overlevingsduur bij een groot cohort van patiënten met amyotrofische laterale sclerose (ALS), in combinatie met klinische en cognitieve kenmerken.

Methodes
Tweehonderd ALS-patiënten werden op prospectieve wijze opgevolgd voor een mediaan van 4,13 jaar. Aan de basislijn ondergingen de subjecten een neurologisch onderzoek, een cognitieve beoordeling en een hersen-MRI. We maten de volumes grijze materie (GM) van corticale en subcorticale structuren en de diffusietensor (DT) MRI-metriek van de wittemateriekanalen. Er werd een multivariabel Royston‐Parmar-overlevingsmodel gecreëerd met behulp van klinische en cognitieve variabelen. De toename van de accuraatheid van de overlevingsvoorspelling zoals opgeleverd door de MRI-variabelen werd beoordeeld.

Resultaten
Het multivariabele klinische model behelsde predominante presentaties van de bovenste en onderste motorneuronen en diagnostisch uitstel als significante prognostische predictoren. Er werd een gebied bereikt onder de ROC-curve (AUC) van een 4‐jarige overlevingsvoorspelling van 0,79. Het gecombineerde klinische en MRI-model met daarbij een selectie van GM frontotemporale volumes en DT MRI-metriek van de corticospinale en extramotorischekanalen bereikte een AUC van 0,89. Voor patiënten met amyotrofische laterale sclerose (ALS) leverde het klinische model met de scores van het diagnostisch uitstel en de semantische vlotheid een AUC op van 0,62, terwijl het gecombineerde klinische en MRI-model een AUC van 0,77 bereikte.

Conclusie
Onze studie demonstreerde dat hersen-MRI-metingen van motorische en extramotorische structurele schade in combinatie met klinische en cognitieve kenmerken nuttige overlevingspredictoren zijn bij patiënten met ALS.

Vertaling: Bart De Becker

Bron: European Journal of Neurology