Veiligheid en efficiëntie van ozanezumab bij patiënten met Amyotrofische Laterale Sclerose: een gerandomiseerde, dubbelblinde, placebogecontroleerde fase-2-test

Prof. Leonard H van den Berg, Prof. Wim Robberecht et al.

Samenvatting

Achtergrond
Neurietuitgroeiremmer A (neurite outgrowth inhibitor A (Nogo-A)) speelt vermoedelijk een rol in de pathofysiologie van Amyotrofische Laterale Sclerose (ALS). Een monoklonaal antilichaam tegen Nogo-A vertoonde een positief effect in het SOD1G93A-muizenmodel van ALS, en een aan mensen aangepaste variant van dit antilichaam (ozanezumab) werd goed verdragen in de eerste test op mensen. We stelden ons dan ook tot doel de veiligheid en efficiëntie van ozanezumab te beoordelen bij patiënten met ALS.

Methodes
Deze gerandomiseerde, dubbelblinde, placebogecontroleerde fase-2-test werd uitgevoerd in 34 centra in 11 landen. Patiënten tussen de 18 en de 80 die waren gediagnosticeerd met familiale of sporadische ALS werden willekeurig toegewezen (1:1), centraal volgens een computergegenereerd allocatieschema, om een dosis ozanezumab (15 mg/kg) of een placebo te krijgen in de vorm van intraveneuze infusies gedurende 1 uur om de 2 weken, en dat 46 weken lang. Dit werd gevolgd door beoordelingen in week 48 en week 60. De patiënten en het studiepersoneel werden gemaskeerd voor de behandelingstoewijzing. Het eerste resultaat was een analyse van de 'joint-rank'-functie (Gereviseerde ALS Functionele Meetschaal) en van de globale overlevingsduur, geanalyseerd na 48 weken bij alle patiënten die op zijn minst één dosis kregen van het studiegeneesmiddel. Deze studie is geregistreerd op ClinicalTrials.gov, nummer NCT01753076, en op GSK-ClinicalStudyRegister.com, NOG112264, en is voltooid.

Bevindingen
Tussen 20 december 2012 en 1 november 2013 rekruteerden we 307 patiënten, van wie 303 willekeurig werden toegewezen om een placebo te krijgen (n=151) of ozanezumab (n=152). Het aangepaste gemiddelde van de 'joint-rank'-score bedroeg −14·9 (SE 13·5) voor de ozanezumabgroep en 15·0 (13·6) voor de placebogroep, met een kleinstekwadratengemiddeldeverschil van −30·0 (95% CI −67·9 tot 7·9; p=0·12). Globaal gezien waren de gerapporteerde ongunstige gebeurtenissen, ernstige ongunstige gebeurtenissen en ongunstige gebeurtenissen die leidden tot een permanente stopzetting van het toedienen van het studiegeneesmiddel of terugtrekking uit de studie gelijkaardig voor alle behandelingsgroepen, behalve voor dyspepsie (tien [7%] in de ozanezumabgroep vs. vier [3%] in de placebogroep), depressie (11 [7%] vs. vijf [3%]), en diarree (25 [16%] vs. 12 [8%]). Ademhalingsfalen was de meest gangbare ernstige ongunstige gebeurtenis (12 [8%] vs. zeven [5%]). In week 60 lag het aantal sterfgevallen hoger in de ozanezumabgroep (20 [13%]) dan in de placebogroep (16 [11%]). Dat was vooral te wijten aan ademhalingsfalen (tien [7%] vs. vijf [3%]). Twee sterfgevallen werden beschouwd als gerelateerd aan het studiegeneesmiddel (transitioneel celcarcinoom van de blaas in de ozanezumabgroep en cerebrovasculair ongeval in de placebogroep).

Interpretatie
Ozanezumab vertoonde geen efficiëntie vergeleken met placebo bij patiënten met ALS. Nogo-A lijkt daarom geen effectief therapeutisch doelwit voor ALS.

Fondsen
GlaxoSmithKline.

Vertaling: Bart De Becker

Bron: The Lancet Neurology

09-08-2016 - Informatie over de fase II studie met Ozanezumab in ALS

NOG112264: een fase II studie met ozanezumab in amyotrofische laterale sclerose