Feestavond "Bont is de avond" (zaterdag)

Om 20u30 werden we uitgenodigd om de grote feestavond bij te wonen in de aula van Floréal Club Blankenberge. Nu ging het feest rond het 10-jarig bestaan van de ALS Liga pas echt van start. Samen met tal van hotelgasten en andere mensen uit de buurt mochten we verschillende BV’s verwelkomen. Onze gastheer van de avond “Marc Pinte” gidste ons doorheen een avond met wervelende muziek.

Marc stak onmiddellijk van wal en stelde de pianist Remco voor. Hij zou de meeste zangers begeleiden op de piano. Als eerste trad Andréa Croonenberghs op. We waren aangenaam verrast, want naast haar prachtig acteertalent in Flikken, Windkracht 10, ... heeft zij ook een mooie en warme zangstem. Ze bracht 3 Engelstalige liedjes met diepgaande teksten, die handelden over relaties die eigenlijk niet zo goed afliepen.

De volgende in rij was David Davidse. Hij merkte op dat het een eer was om in zo’n mooie zaal met goede akoestiek op te mogen treden. Net als op vrijdagavond mochten we genieten van zijn mooie bariton in een engelstalig liedje en twee in het dialect gebrachte liedjes. Deze twee laatste waren vanuit de werken van Porter vertaald.

Marc Pinte kondigde nadien een vrouw aan die reeds vele projecten op haar naam staan heeft en nog steeds actief is in de muziekwereld: Linda Lepomme. Zij zong onder andere “’t Glipt me door de vingers” uit de musical Mama Mia (Abba).

Remco die zowel Andréa Croonenbergs als David Davidse en Linda Lepomme begeleidde op piano mocht nu van Marc Pinte even gaan uitrusten. Terwijl Marc mysterieus sprak over iemand die in de voorbije zomer maanden verschillende projecten realiseerde en nu als jurylid in X-Factor zou zetelen. Daar was ze dan Liliane Saint-Pierre. Zij stak van wal met levendige muziek en bracht algauw ambiance in de zaal. Iedereen klapte mee in de handen en zong uit volle borst mee. Verder was er nog een Nederlandse vertaling van “Simply the best” en het bisnummer “Sascha”.

Daar was Marc Pinte alweer met de aankondiging dat we nu allemaal even mochten bekomen met een drankje in de foyer. De minder mobielen onder ons mochten in de zaal blijven en hun drankje benutten.

Na de pauze nam Leah Thijs het woord. Zij wilde een speciaal iemand introduceren, die in 1958 te Tienen het licht zag en sinds zijn zevende in Leuven woont. Hij startte zij carière bij Radio Scorpio met “Bomma bakt ze bruin”, vervolgens was hij presentator bij Radio Signaal waar hij ontdekt werd door Studio Brussel. Tegenwoordig presenteert hij tussen 13 en 16u “Je remedie tegen de middagdip” bij Donna. Of niemand minder dan Marc Pinte. Hij wordt de nieuwe ambassadeur van de ALS Liga en mocht de “De Leeuw” in ontvangst nemen.

En daar was den Cois van Thuis of Stef Goossens. Hij bracht een leuke sketch waarin de hoofdfiguur een loodgieter was gespecialiseerd in WC’s. Hij mocht onder andere het WC van Leah Thijs en André Croonenbergs nakijken. Blijkbaar maakt hij ook gedichtjes, daarom had hij speciaal voor de gelegenheid er ook eentje gemaakt voor de ALS Liga. Na het lezen van dit aangrijpend gedicht kondigde hij zijn collega uit Thuis aan: Noureddine Farihi of beter gekend als Mo. Hij bracht samen met twee andere muzikanten Marokaanse muziek. Iets heel anders dan wat we gewoon zijn van te horen, maar dit min te min zeer mooie wereldmuziek waarin we het snaarinstrument de hajhouj (of sentir of gembre) mochten ontdekken, bespeelt door Mo.

Na dit optreden, kregen we te horen dat in het binnenland noodweer was. Daarom konden Jacky Lafont en Eric Goris niet in Blankenberge geraken. De technici zullen trachten om nog tijdens de voorstelling een telefoon verbinding tot stand te brengen zodat zij ons konden toespreken.

In afwachting van dit telefonisch contact bracht Amaryllis ons nog eens haar mooie liedje “God in alle eenvoud” waarmee zij mee deel nam aan de pre-selecties Eurosong 2004. Zij vertolkte verder nog het alom bekende “Mijn Dorp” van Wim Sonneveld en eindigde met een liedje over afscheid nemen maar dat je je de mooie dingen moet blijven herinneren.

Eindelijk was daar dan het telefoongesprek met Jacky Lafont (Rita uit Famile) en Eric Goris (Rob uit Familie). Eric Goris vertelde dat het in de streek van Antwerpen en Boortmeerbeek enorm bliksemde, donderde, hagelde, regende, ... Blijkbaar was er ook serieus wat wateroverlast. Jacky Lafont vond het zeer jammer dat ze niet mee kon vieren. Zij wenste iedereen een dikke proficiat, speciaal haar collega’s en de organisatie van “Bond is de avond”. Beiden gaven ze ons nog dikke kussen en stevige knuffels. Zij beloofden dat ze in de nabije toekomst nog hun steentje zouden bijdragen.

Net zoals op vrijdagavond zagen we Mong Rosseel nog eens terug. Dit maal was hij er alleen met zijn gitarist. Samen brachten zij de laatste nieuwe versie van “Het leven is een apenkot” en nog een liedje dat hij speciaal componeerde voor de ALS Liga. De tekst van dit liedje kun je nalezen op de website.

Het was even schrikken en terug met de voeten in de realiteit komen, toen Marc Pinte aankondigde dat we stilletjes aan naar finale gingen. Remco nam terug plaats aan de piano en begeleidde Leah Thijs toen zij een liedje zong gecomponeerd door Georges Gershwin en waarvan de tekst na zijn dood geschreven werd door zijn broer Ira Gershwin. David Davidse vervoegde haar en nadien kwamen ook Linda Lepomme, Amaryllis en Liliane Saint-Pierre meezingen.

Dit was dan het einde. Marc Pinte wenste ons nog allen een fantastische avond toe. Met spijt in hart vertrokken we terug naar de foyer, waar we nog konden napraten met de verschillende BV’s en een glaasje drinken.

Share