Hoge niveaus van metalen in het lichaam verhogen het ALS-risico en beïnvloeden de overleving van de patiënt

In bloed- en urine stalen van ALS patiënten waren koper, selenium en zink niveaus hoger.

Mensen met hogere niveaus van sommige metalen in hun bloed en urine hebben een grotere kans om ALS te ontwikkelen volgens een U.S. studie.

Het bloed-onderzoek van ALS patiënten suggereert ook dat er een waarschijnlijk verband ligt tussen hoge metaal waardes en een duidelijk slechtere lange-termijn overleving.

“Door bepalen van de metaal niveaus in bloed en urine, bevestigden we dat specifieke metalen, zoals koper, selenium en zink, gelinkt zijn met grotere risico op ALS en kortere overleving,” schreven de onderzoekers in hun studie “Multiple metal exposures associate with higher amyotrophic lateral sclerosis risk and mortality independent of genetic risk and correlate to self-reported exposures: a case-control study” gepubliceerd in Journal of Neurology, Neurosurgery and Psychiatry.

Niveaus van verschillende metalen werden geanalyseerd in bloed en urine van 454 ALS patiënten

De oorzaak van ALS is nog niet volledig gekend. Er wordt aangenomen dat genetica een rol speelt, maar omgevingsfactoren werden ook al gelinkt met de ziekte.

Sommige onderzoekers hadden reeds gesuggereerd dat blootstelling aan metalen het risico op ALS kunnen verhogen, maar de meeste studies hieromtrent waren relatief klein waardoor het moeilijk was om gegronde conclusies te trekken. Bijkomend, hadden die kleine studies, over blootstelling aan metalen gelinkt met ALS-risico, geen rekening gehouden met de rol van genetica bij het beïnvloeden van het ALS-risico.

“Het versterken van ons begrip dat blootstelling aan metalen een risicofactor is voor ALS is essentiëel voor het bepalen van toekomstige doelgerichte preventie van de ziekte en voor betere therapeutische strategiëen, “ rapporteerde Stephen Goutman in the university news release. Stephen Goutman, MD, senior promotor van de studie en directeur van Pranger ALS Clinic aan de Universiteit van Michigan.

Om een beter zicht te krijgen hoe blootstelling aan metalen een impact heeft op het ALS-risico, verzamelden de wetenschappers bloed en/of urine stalen van 454 ALS patiënten die consulteerden in de kliniek, alsook 294 stalen van mensen zonder ALS om te vergelijken. Belangrijk hierbij is dat hun analyses ook rekening hielden met de genetische variaties, waarvan bekend is dat ze het ALS-risico beïnvloeden, samen met de opstapeling van metalen in het lichaam.

“We deden een grote cohort studie om naast het verband tussen blootstelling aan metalen, ook de potentiële invloed van gen-metaal verbindingen op ALS te onderzoeken,”  schreven de wetenschappers.

De resultaten gaven aan dat bij sommige metalen, specifiek koper, selenium, en zink,  vaak hogere niveaus werden aangetroffen bij de ALS patiënten. Patiënten die in hun werk meer blootgesteld werden aan metalen, zoals in de bouw, leken in het algemeen hogere niveaus van deze metalen te hebben, zo rapporteerden de onderzoekers.

“Maar ook blootstelling aan deze metalen kan voorkomen via voedsel, drinkwater, supplementen en omgevingsvervuiling”, zo schreven ze.

Hogere metaalniveaus verhogen gezamenlijk het ALS-risico ongeveer drie keer

In statistische analyses die verantwoordelijk waren voor meerdere metalen samen, werden hogere niveaus geassocieerd met een ruwweg driemaal hogere kans op het ontwikkelen van ALS. Bij de ALS-patiënten gingen hogere metaalniveaus ook gepaard met een slechtere overleving.

De statistieke modellen toonden, rekening houdend met de ALS-genetica, dat deze minimaal effect had op het verband, wat impliceert dat het effect van blootstelling aan metalen en hoger ALS-risico onafhankelijk lijkt van de ALS-genetica.

“Ondanks de invloed ervan op de vatbaarheid voor ALS, heeft de genetische achtergrond de relatie tussen blootstelling aan metalen en het risico op ALS of overleving niet significant veranderd. “ schreven de wetenschappers.

Onderzoekers benadrukten dat analyses die rekening hielden met meerdere metalen samen een sterker verband voor ALS risico en slechtere overleving toonden dan gelijkaardige analyses van elk type van metaal individueel. In feite, terwijl algemene blootstelling aan metalen gekoppeld was aan een hoger ALS-risico, waren hogere niveaus van een paar specifieke metalen, zoals nikkel, gekoppeld aan een lager ALS-risico wanneer ze alleen werden geëvalueerd.

“Deze variabiliteit benadrukt de complexe aard van blootstelling aan metalen en hun metingen,” schreven de onderzoekers. “Gezien die variabiliteit, zal verder onderzoek nodig zijn om die verbanden en hun implicaties op de ALS-pathogenese (ziekteontwikkeling) beter te begrijpen.

Ondanks, volgens de resultaten van de studie is er een verband tussen hoge blootstelling aan metalen en een hoger ALS risico en slechtere overlevingskansen, en die bevindingen impliceren dat het nemen van stappen om de blootstelling aan metalen te verminderen de kans op het ontwikkelen van ALS zou kunnen helpen verkleinen en de resultaten voor patiënten zou kunnen verbeteren.

“Deze bevindingen benadrukken de noodzaak om rekening te houden met beroeps- en omgevingsfactoren bij het evalueren van het algehele blootstellingsrisico van een persoon,” sprak Dae Gyu Jang, PhD, eerste auteur van deze studie en postdoctoraal onderzoeker op de afdeling neurologie van de universiteit. “Ons toekomstig onderzoek zal zich verder concentreren op welke blootstellingen de sterkste associaties hebben en wat de implicaties daarvan zijn op de ziekte.”

                            
Vertaling: Sara Vrielynck
Bron: ALS News Today