Milde obesitas schijnt overleving bij ALS patiënten te verbeteren

Mike Morrison
Massachusetts General Hospital

Een Mass. General studie ontdekt dat overleving voorspeld wordt door body mass index, niet door lipidenniveau. Patiënten met Amyotrofische Laterale Sclerose (ALS), kunnen een uitzondering vormen op de regel dat kampen met overgewicht een gevaar voor de gezondheid is. In een retrospectieve studie van meer dan 400 patiënten, ontdekten onderzoekers aan het Massachusetts General Hospital (MGH) dat zij die mild obees waren langer overleefden dan zij die een gewoon gewicht, ondergewicht of zelfs overgewicht hadden. De studie zal verschijnen in het blad Muscle & Nerve en werd reeds online gepubliceerd.

“We weten al lang dat ondergewicht de overleving van ALS patiënten inkort, en verschillende studies in een dierenmodel hebben aangetoond dat winst aan gewicht in verband gebracht wordt met stijgende overleving,” zegt Anne-Marie Wills, MD, MPH, van het MGH Neurology Clinical Trials Unit, senior auteur van het verslag. “Onze studie was bedoeld om te onderzoeken hoe cholesterol niveau's de overleving beïnvloeden. We waren verrast te ontdekken dat body mass index of BMI - een maat voor gewicht in verhouding tot grootte- een groot verschil maakte in overleving. Patiënten met een BMI van 30 tot 35, die als mild klinisch obees beschouwd zouden worden, leefden het langst; en patiënten die overgewicht vertoonden, met een BMI van 25 tot 30, leefden het tweede langst.”

ALS is een progressieve neurodegeneratieve ziekte die de motor neuronen aantast in het brein en ruggenmerg. Het afsterven van deze zenuwcellen stopt de overdracht van zenuwimpulsen naar de spiervezels, wat tot zwakte leidt, verlamming en gewoonlijk de dood door ademnood. Gedurende het verloop van hun ziekte verliezen ALS patiënten gewoonlijk meer gewicht dan toegeschreven kan worden aan het verlies van spiermassa veroorzaakt door de vernietiging van zenuwen en de eraan gekoppelde spierinactiviteit. Studies hebben aangetoond dat ALS patiënten meer calorieën verbruiken dan verwacht zou worden van hun beperkte fysieke activiteit. Het mechanisme voor deze metabolische verandering is echter voorlopig onbekend.

Een eerdere kleine studie veronderstelde dat ALS patiënten met een hoger niveau aan laag-dichte lipoproteïnen (LDL) in verband met hoog-dichte lipoproteïnen (HDL) langer zouden kunnen leven. Om dit verband te testen in een bredere patiëntengroep, heeft het MGH team gegevens geanalyseerd op meer dan 400 patiënten die hadden deelgenomen in drie klinische processen van potentiële ALS geneesmiddelen. Samen met de resultaten van initiële bloedtesten, die genomen werden toen de deelnemers aan de processen begonnen, hadden de onderzoekers toegang tot opvolgende bloedtesten voor bijna 200 deelnemers en informatie over hoe lang elke patiënt overleefde zonder mechanische ventilatie bijstand nodig te hebben.

Afhangend van het bijzondere klinische proces, waren overlevingsgegevens beschikbaar voor een tot twee jaren na het begin van de studie. Terwijl hogere basislijn cholesterol niveau's in verband gebracht werden met langere overleving, verdween dit verband wanneer de resultaten gecontroleerd werden voor BMI. Zoals verwacht, werd de kortste overleving vastgesteld bij ondervoede of ziekelijk obese patiënten. Maar patiënten met milde obesitas hadden de langste overleving van gelijk welke BMI groep.

“Hoewel deze ondervinding verder onderzoek nodig heeft, veronderstellen we dat ze te danken is aan verhoogde energievoorraden die beschikbaar zijn voor deze patiënten,” zegt Wills, een instructeur van Neurology aan de Harvard Medical School. “We weten niet of actieve gewichtstoename zou kunnen helpen, maar op dit ogenblik zeg ik aan mijn patiënten met ALS dat ze kunnen eten wat ze willen.”

Vertaling: Eric De Keyser

Bron: ALS Independence