Nieuw ALS medicijn nog in de pijplijn na Fase II trial

29-01-2010

Een potent en nieuw klasse van medicijn zou in de mogelijkheid zijn om spierverzwakking bij ALS af te remmen. Wetenschappers maakten dit bekend na het voltooien van de klinische Fase II trial - een vroege test op kleine schaal om aan te tonen dat het medicijn werkt.

De Fase III trial van Talampanel is nu afgesloten en deze trial is goed verlopen. Wanneer de onderzoekers de gegevens hebben geanalyseerd dan krijgen ze een duidelijk beeld op de resultaten, waarschijnlijk in het midden of op het einde van 2010. We zullen meedelen wat ze uiteindelijk concludeerden. Tijdens de trial toonde het medicijn Talampanel potentieel voor het afremmen van verlies van voorname levensactiviteiten zoals spreken, wandelen en zich aankleden die langzaam slechter gaan en typisch zijn bij de ziekte.

De studie van de wetenschappers van het Robert Packard Center voor ALS onderzoek aan de Johns Hopkins en de Indiana Universiteit toont aan dat er genoeg voordeel blijkt uit dit nieuwe gebruik van een bestaand medicijn om het in veel grotere trials te ontleden zodat men definitief zijn waarde kent.

Een verslag van het werk verscheen op 4 december online in het tijdschrift Amyotrophic Lateral Sclerosis.

De trial van 59 vrijwilligers met ALS toonde aan dat Talampanel veilig is voor patiënten met de ziekte en dat enkele vastgestelde neveneffecten aanvaardbaar zijn, zei Johns Hopkins neuroloog / neurowetenschapper Jeffrey D. Rothstein, M.D., Ph.D., hoofdwetenschapper van de nieuwe studie.

Rothstein is hoofd van het Robert Packard Center voor ALS onderzoek aan Johns Hopkins.

Fase II trials zijn ontworpen om op kleine schaal aan te tonen of een medicijn veilig is en inderdaad werkt. Dus de huidige trial heeft ook betrekking tot manieren om de voordelen van het medicijn te meten die nu aan de andere kant duidelijk werden en die statistisch gezien belangrijk zijn.

“ Het onderzoek toont aan dat Talampanel de mogelijkheid heeft om de progressie van de ALS symptomen, waardoor men invalide raakt, af te remmen. Het effect is niet overweldigend bij deze dosis van het medicijn en gebruikt in deze vroege en zeer kleine trial ” , zei hij. “ Toch is er met de veelbelovende gegevens van mensen die we nu bezitten reden genoeg om het medicijn in de pijplijn te houden waar we werkelijk kunnen uitzoeken waar het voor staat bij patiënten ” . Dat is vooral belangrijk bij ALS. De altijd fatale neurodegeneratieve ziekte waar na al die jaren nog geen therapie voor bestaat.

Met uitzondering van Riluzole, het enige door het FDA goedgekeurde medicijn voor de ziekte is er geen enkele andere behandeling om het te vertragen of te stoppen. “ Riluzole kan slechts in beperkte mate het leven verlengen en heeft niet aangetoond de ALS symptomen te vertragen ” , zei Rothstein, “ Er is daadwerkelijk nood aan een betere therapie. Behoudens een behandeling zullen we blij zijn dat onze middelen sterk genoeg zijn - hetzij afzonderlijk of in combinatie - om ALS te verlagen tot de status van chronische ziekte ” .

Bij de studie die werd uitgevoerd aan de Hopkins en Indiana Universiteit werden bij patiënten die aan de Talampanel studie deelnamen na meer dan een maand soepel overgegaan naar de voor de trial gewenste dosis. De meesten onder hen verbleven er voor de resterende acht maanden van de studie.

Periodiek werden er 40 proefpersonen en 19 controles (de placebo groep) beoordeeld door clinici en opgemeten aan de hand van de isometrische spierkracht. De testen bevatten ook de hoeveelheid afname van de ademhaling en de ALS Functional Rating Scale (ALSFRS) - een standaard maat en wat de mogelijkheden inhouden zoals spreken, slikken, schrijven, ademhaling, wandelen en voedsel snijden.

Om te zien of het medicijn veilig was voor patiënten kregen proefpersonen in het laboratorium verschillende bloedonderzoeken, een elektrocardiogram, neurologische onderzoeken en andere maatregelen.

Bij de meeste onder hen vertraagde Talampanel de progressie van ALS. De resultaten vielen op bij de ALSFRS waar de achteruitgang bij vaardigheden van de patiënten met 30 procent vertraagd werden.

Enkele feiten over Talampanel maken het bijzonder aantrekkelijk om te proberen als een mogelijke therapie, zei Rothstein. Het potentieel van het medicijn is zijn mogelijkheid om specifieke receptoren op kwetsbare neuronen bij ALS te blokkeren. Dit zijn docking sites voor de neurotransmitter glutomaat.

Een overmaat aan glutomaat geeft excitotoxiciteit - een proces dat de motorneuronen, die bewegen mogelijk maken, kunnen doden. Eerdere studies door Rothstein en anderen bij cel- en diermodellen bij ALS bevestigen consequent excitotoxiciteit als bron van schade bij modellen en ALS patiënten. Het niveau glutomaat is verhoogd bij de spinale vloeistof en in de hersenen bij maar liefst 40 procent van de patiënten met sporadische ALS - waar de ziekte spontaan ontstaat.

Talampanel en andere moleculen die glutomaat wegvegen uit deze schadelijke weg verlengen het leven bij diermodellen met ALS terwijl ze motorneuronen behoeden zodat de spierkracht behouden blijft.

Rothstein voegt eraan toe dat het aantrekkelijk is dat Talampanel een klein molecuul is dat kan doordringen in de hersenen en het ruggenmerg waar het nodig is. Het medicijn is een lid van de benzodiazepine familie - een spierontspannend- en antiangstmiddel dat werkt in deze gebieden.

Momenteel is er een grote internationale trial van Talampanel aan de gang die duurt tot einde 2010. De huidige trial werd gefinancierd en georganiseerd door Lilly Pharmaceuticals.

Het onderzoeksteam bestaat ook uit eerste auteur Robert Pascuzzi en Lisa Haas, beiden van de Indiana University School of Medicine, Jeremy Shefner, van de Upstate Medical University, Syracuse, N.Y., Amy Chappell, John Bjerke en Roy Tamura, van de Lilly Research Laboratories, Indianopolis, Indiana, en Lora Clawson, van de Johns Hopkins University, Baltimore.

Vertaling: Jan Van der Veken

Bron: ALS Independence

Share