Koorddansen: hoop tov aanvaarden

23-06-2011

Mensen die te maken hebben met ALS zeggen dat ze zich soms afvragen hoe ze hun hoop voor een behandeling in evenwicht kunnen brengen met het aanvaarden van hun ziekte en hun toestand. Het is niet ongewoon voor vrienden, artsen en geestelijkheid om mensen eraan te herinneren dat ze “de hoop nooit opgeven”. Maar vele mensen met ALS vinden dat de uitdagingen van het dagelijkse leven moeilijk in overeenstemming te brengen zijn met een houding van hoop.

Een artikel echter gepubliceerd in de november uitgave van Health Psychology suggereert dat voor chronisch zieke patiënten, het opgeven van de hoop dat ze zullen genezen hen in feite gelukkiger kan maken.

Dr. Peer A. Ubel, direkteur van het Center voor Behavioral en Decision Sciences in Medicine aan de University of   Michigan Health System, bestudeerde patiënten die net een colostomie gehad hadden. Na chirurgie werd aan sommige patiënten gezegd dat de colostomie permanent was en aan anderen dat het omkeerbaar was en dat ze in enkele maanden een nieuwe operatie zouden krijgen om hun ingewanden weer te verbinden en de colostomie weer te verwijderen. De patiënten werden zes maanden lang gevolgd.

De onderzoekers vonden dat zij die geen hoop hadden om naar een normale functie van de ingewanden terug te keren gelukkiger waren dan zij die een omkeerbare colostomie hadden. De onderzoekers denken dat hoop, als het mensen weerhoudt om hun dagelijkse leven aan te passen en hun toestand te aanvaarden, geluk eigenlijk kan tegenwerken.

“We denken dat ze gelukkiger waren omdat ze doorgingen met hun leven. Ze beseften dat de kaarten al uitgedeeld waren, en erkenden dat ze geen andere keuze hadden dan met die kaarten te spelen,” zei Ubel. “De andere groep wachtte tot de colostomie omgedraaid werd. Ze stelden hun huidige leven tegenover het leven dat ze hoopten te kunnen leven, en konden van hun huidige toestand niet het beste maken.

Vertaling: Eric De Keyser

Bron: The Exchange