Ceftriaxone: huidige stand van zaken

17-02-2011

Rita Sattler is een belangrijke wetenschapper met een programma van medicamenteuze trials in de pijplijn.  Zij werkt in het Brain Science Institute van het Johns Hopkins Hospital in Baltimore, USA. 

Hier nu een verslagje over een potentieel ALS geneesmiddel.
Nadat het antibioticum Ceftriaxone (behorend tot de klasse van de Cefalosporines) en zijn afgeleide producten belangrijk geworden was in ALS, sponsorde het NIH acht jaar geleden de screening van deze beschikbare medicaties.  Packard-wetenschappers namen ook deel aan deze initiële screening.
Actueel zijn er twee goede mogelijkheden, alhoewel de drie laatste NIH klinische trials, waarvan één in verband met de doeltreffendheid, nog aan de gang zijn.
Rita Sattler, ALS-expert bij de geneesmiddelenontwikkeling, verklaart: “bij Ceftriaxone hebben wij een element dat nu doorbreekt: 20 studies met celculturen van menselijke neuronen, culturen van rattenruggenmerg en volledige knaagdierenmodellen spelen hier een sleutelrol en tonen een verlengd overleven.”  
Ceftriaxone stimuleert een “transporter” in de celmembraan die het potentieel toxisch glutaminezuur afvoert.  Door het wegnemen van het glutamaat ter hoogte van de synapsen worden motorneuronen en ook andere cellen in ALS beschermd  tegen excitotoxicity (in ALS verliezen cellen op onverklaarbare wijze in meestal 90 % hun glutamaat-transporters).
“Actueel is Ceftriaxone nog niet optimaal te gebruiken wegens te hoge dosissen en ook wegens intraveneuze toediening”, zegt Sattler, die ook samenwerkt met Packard Director Jeff Rothstein.  Hun labo screent nu Ceftriaxone afgeleide producten die krachtiger en gemakkelijker toe te dienen zijn.  Dit brengt ons naar een tweede lichtpunt.
Beiden samen werkten aan trials in verband met de werking van het geneesmiddel.  Dit is ook een stimulans voor versnelde geneesmiddelenontwikkeling, vooral sinds de onderzoeken gebaseerd zijn op genetische biochemische veranderingen bij ALS.  Sommige proeven sporen actueel de glutamaat-transporter molecule op, maar een nieuwe proef, de glutamaat-opname studie, gaat over de transporter die de toxische stof opruimt.
De benadering ervan was reeds een succes om een tweede element buiten Ceftriaxone te vinden dat de glutamaattransporter doet stijgen, namelijk Harmine dat het glutamaatgehalte doet stijgen.  De volgende stap is dus de eigenschappen van Harmine om te zetten naar een geneeskrachtige chemische vorm, wat het doel is van elke geneesmiddelenontwikkeling, o.a. penetratie doorheen de hersenbarrière, activiteit, therapeutisch effect en tevens de reductie van nevenwerkingen.

 

 Vertaling: Willy Roesems

Bron: ALS Independence

Share