Nieuw gen met invloed op overleving
06-09-2012
Door Sheela Philomena
Een nieuw gen dat de overlevingstijd in Amyotrofische Laterale Sclerose (ALS) beïnvloedt, is ontdekt door onderzoekers van de Universiteit van Massachusetts’ Medische School (UMSS). De studie, vandaag gepubliceerd in Nature Medicine, beschrijft hoe het verlies van activiteit van een receptor -genaamd EphA4- de levensduur van mensen met de ziekte aanzienlijk verlengt. In combinatie met een vorige maand door UMMS gepubliceerde studie in Nature over een nieuw ALS-gen (profilin-1) dat ook werkt in combinatie met EphA4, wijzen deze bevindingen op een nieuw moleculair traject in neuronen dat rechtstreeks betrekking heeft op de vatbaarheid en de ernst van ALS.
"Tezamen, zijn deze bevindingen bijzonder spannend omdat ze suggereren dat onderdrukking van EphA4 een nieuwe manier om ALS te behandelen, kan zijn," zei Robert Brown, MD, PhD, een co-auteur van de studie en voorzitter neurologie van UMSS.
ALS is een progressieve, neurodegeneratieve stoornis van de motorische neuronen in het centrale zenuwstelsel. Als motorische neuronen sterven, is de hersencapaciteit voor het verzenden van signalen naar het lichaam van de spieren aangetast. Dit leidt tot verlies van vrijwillige spierbeweging, verlamming en uiteindelijk respiratoir falen. De oorzaak van de meeste gevallen van ALS is niet bekend. Ongeveer 10 procent van de gevallen is erfelijk. Hoewel onderzoekers van UMMS en elders, bij meerdere genen hebben aangetoond dat ze de erfelijke of familiale vorm van ALS veroorzaken, hebben bijna 50% van de pALS een onbekende genetische oorzaak. Er zijn geen significante behandelingen voor de ziekte.
Wim Robberecht, MD, PhD, hoofdonderzoeker van de studie van Nature Medicine en onderzoeker aan de Universiteit van Leuven in België en het Vesalius Research Center, heeft genen gescreend in zebravissen die het negatieve effect van het mutant gen ALS SOD1 opheffen. Door dit proces heeft zijn team EphA4 geïdentificeerd als een ALS modifier. Dr. Robberecht’s team heeft laten zien dat wanneer dit gen is geïnactiveerd in muizen met ALS, de muizen langer leven.
Dr. Robberecht richtte zich vervolgens tot UMSS om te bevestigen dat het uitschakelen van EphA4 in menselijke ALS-cellen de progressie van de ziekte zou vertragen. Dr Brown en zijn team hebben twee gevallen bij de mens met ALS-mutaties in het EphA4-gen geïdentificeerd die, zoals bij de zebravis en de muizen, een ongewoon lange overlevingstijd hadden. Dit suggereert dat het blokkeren van EphA4 bij patiënten met ALS een potentieel therapeutisch doelwit in de toekomst kan worden.
In een spannende, aanverwante ontwikkeling, namelijk met een nieuw ALS-gen (profilin-1) dat vorige maand door UMMS wetenschappers geïdentificeerd werd, werkt deze in combinatie met EphA4 in neuronen om uitgroei van motorische zenuwen te controleren. Genetische varianten van zowel het begin als het einde van dezelfde signaleringsweg hebben inderdaad aangetoond op ALS progressie in te werken. Deze ontdekkingen markeren samen een nieuw moleculair traject in neuronen dat rechtstreeks verband houdt met ALS-vatbaarheid en ernst en suggereert dat andere onderdelen van het traject bij ALS betrokken kunnen zijn.
"Het is fantastisch dat deze twee studies dezelfde weg in ALS identificeren," zei John Landers, PhD, universitair hoofddocent neurologie en hoofdauteur van de studie over PFN1. "Hopelijk zal deze ontdekking inspanningen versnellen voor het vinden van een behandeling voor ALS."
Vertaling: ALS Liga: Anne
Bron: Medindia