Volgens een studie zouden de metaalniveaus in het bloed, de urine en het haar kunnen dienen als ALS-biomarkers

Verscheidene metalen zouden gekoppeld kunnen zijn aan het risico op amyotrofische laterale sclerose (ALS). Dat blijkt uit de resultaten van een kleine studie in Italië. Volgens de bevindingen zouden de metaalniveaus en andere essentiële spoorelementen in het bloed, de urine en het haar dienst kunnen doen als biomarkers voor het diagnosticeren en opvolgen van ALS.

De studie draagt de titel "Essentiële spoorelementen bij amyotrofische laterale sclerose (ALS): resultaten bij een populatie in een risicogebied in Italië" en werd gepubliceerd in het tijdschrift Neurological Sciences (Neurowetenschappen).

Het Italiaanse eiland Sardinië kent een bijzonder hoog aantal gevallen van overgeërfde ALS bij de locale bevolking. Onderzoekers namen de niveaus van verscheidene spoorelementen onder de loep — doorgaans metalen —, waaronder calcium, zink, ijzer, magnesium, selenium en koper, en dit om na te gaan of de verschillende concentraties gekoppeld waren aan het aantal gevallen van ALS op het eiland.

"Weinig studies hebben een tekort of teveel aan essentiële elementen bij ALS geëvalueerd met behulp van de rechtstreeks gemeten niveaus in de lichaamsvochten en weefsels van patiënten", schrijven Giovanni Forte van het Istituto Superiore di Sanità (Hoger Gezondheidsinstituut) in Rome, Italië, en zijn onderzoekscollega's. "Bovendien werden geen eerdere studies uitgevoerd op het eiland Sardinië om de lichaamsniveaus van essentiële elementen te koppelen aan een hogere frequentie van ALS in dit Italiaanse gebied."

Het team evalueerde elementenniveaus met behulp van bloed-, urine- en haarstalen van 34 ALS-patiënten (met een gemiddelde leeftijd van 62 jaar) en 30 gezonde controlegevallen van vergelijkbare leeftijd en geslachtsverdeling.

In de bloedstalen lagen de niveaus van calcium en koper duidelijk hoger bij de ALS-patiënten vergeleken met de gezonde individuen. De haarmonsters bevatten een beduidend hogere hoeveelheid selenium en zink bij de ALS-patiënten. De urineniveaus van magnesium en selenium waren bij die groep echter aanzienlijk afgenomen.

De studie bracht ook aan het licht dat vrouwen met ALS hogere calciumniveaus vertoonden dan gezonde mannen en mannen met ALS. Ook de koperniveaus lagen hoger bij ALS-vrouwen dan bij ALS-mannen. De bloedniveaus van ijzer en magnesium bleken echter lager te liggen bij vrouwen dan bij gezonde mannen en mannen met ALS. De seleniumniveaus waren negatief gecorreleerd aan de toenemende leeftijd.

De koperniveaus bleken geassocieerd te zijn met een hogere leeftijd, de duurtijd van de ziekte en de BMI van de patiënten. De onderzoekers identificeerden ook bepaalde correlaties tussen de niveaus van meervoudige elementen. Zo waren bijvoorbeeld de niveaus van selenium/calcium en selenium/zink positief gecorreleerd, terwijl de niveaus van calcium/magnesium en calcium/zink negatief gecorreleerd waren (wanneer het ene element toenam, nam het andere af). Dit suggereert dat ALS zich mogelijk ontwikkelt op basis van specifieke associaties tussen metalen in het lichaam.

"Elementen waarvan er een tekort is in het lichaam of die een bepaald niveau overschrijden en abnormaliteiten bij de interacties tussen elementen zouden belangrijke biomarkers kunnen zijn voor het vaststellen van de ALS-status van patiënten", zo schrijven de onderzoekers. "We vonden concentraties van calcium en koper in het bloed en selenium en zink in het haar die hoger lagen bij de ALS-gevallen dan bij de controlegevallen, terwijl de urineafscheiding van magnesium en selenium lager was bij de patiënten. Ondanks de klinische heterogeniteit bij de patiënten, suggereren onze resultaten dat ... deze biomarkers met voldoende gevoeligheid en specificiteit een onderscheid zouden kunnen maken tussen patiënten met of zonder ALS."

Vertaling: Bart De Becker

Bron: ALS News Today