Volgens onderzoekers vertraagt een stamcelbehandeling met als doelwit het ruggenmerg ALS niet
15-12-2017
Volgens Italiaanse onderzoekers volstaat het gebruik van stamcelbehandelingen om motorneuronen te beschermen niet om het verlies van zenuw-spierconnecties en de ziektevoortgang in een muizenmodel van amyotrofische laterale sclerose (ALS) te voorkomen.
De studie werd gepubliceerd in het tijdschrift Stem Cell Research en had muizen blootgesteld aan herhaalde herseninjecties van zogenoemde mesenchymale stamcellen, die werden verkregen uit navelstrengen. Hoewel de cellen de ontsteking in het ruggenmerg terugdrongen, werd duidelijk dat er meer nodig is om de ziektevoortgang te vertragen.
Eerdere studies hadden vastgesteld dat de behandeling met mesenchymale stamcellen de overlevingsduur kon verlengen bij genetische ALS-muizenmodellen wanneer die behandeling startte bij de geboorte of nog voor het intreden van de symptomen. Aangezien echter menselijke patiënten geen behandeling krijgen voor de ziekte is vastgesteld, wilden onderzoekers aan het Mario Negri-instituut voor Farmacologisch Onderzoek in Italië de benadering testen bij muizen die duidelijke tekenen van de ziekte vertoonden.
De studie draagt de titel 'Meerdere intracerebroventriculaire injecties van mesenchymale stamcellen uit de menselijke navelstreng vertragen wel het verlies van motorneuronen maar niet de ziektevoortgang bij SOD1G93A-muizen'. Om de studie uit te voeren, verzamelden de wetenschappers mesenchymale stamcellen uit menselijke navelstrengen.
Ze injecteerden ze in de hersenventrikels van de muizen. Dat zijn natuurlijke met een vloeistof gevulde holtes in de hersenen. De dieren kregen de injecties één keer per twee weken — met een totaal van drie injecties.
Het team had gehoopt dat de cellen naar het ruggenmerg zouden afzakken, maar de resultaten vielen tegen. Desondanks werd duidelijk dat de cellen wel degelijk een impact hadden op de omgeving in het ruggenmerg, zelfs vanuit hun positie in de hersenventrikels.
De onderzoekers stelden vast dat de omgeving in het ruggenmerg evolueerde van een ontstekingsbevorderende toestand naar een ontstekingsontmoedigende toestand — wat duidelijk bleek uit de veranderingen in de immuunmediatoren die cytokines worden genoemd. Er werden ook veranderingen vastgesteld in de activiteit van gliale cellen die betrokken zijn bij de ontsteking van het ruggenmerg.
Ondertussen waren beschermende moleculaire trajecten die celdood voorkomen geactiveerd in het ruggenmerg van de muizen. Hoewel de cellen het ruggenmerg niet bereikten, zeggen de onderzoekers dat de effecten aangeven dat ze factoren afscheiden die een impact zouden kunnen hebben op processen in andere delen van het centrale zenuwstelsel.
Ondanks deze beschermende omgeving, waarbij meer motorneuronen overleven in het ruggenmerg, werden motorneuronenaxonen losgekoppeld van de spieren en stelde het team vast dat de ziektevoortgang niet werd vertraagd. Hoewel die niet statistisch betekenisvol was, stelden ze echter een kleine verhoging van de levensduur vast.
De bevindingen suggereren dat potentiële stamcel- of neuroprotectieve behandelingen — toegediend in het centrale zenuwstelsel — gecombineerd moeten worden met benaderingen die de connectie tussen motorneuronen en spieren beschermen om de ziektevoortgang te voorkomen.
Vertaling: Bart De Becker
Bron: ALS News Today
