De Wilde Rudi – 60 jaar
← ga terug naar Getuigenissen pALS
Ik ben Rudi De Wilde, ben gehuwd en heb 2 kinderen.
Ik werkte als technieker elektronica-medical. Daarnaast was ik ook actief als voorzitter van de KWB en secretaris van het ACW en CD&V. In maart 2004 wilde mijn arm en been niet meer mee. Ik ben toen bij de huisdokter langs geweest en mijn eerste gedacht was dat ik een hersenbloeding had gehad. Deze stuurde mij door naar het ziekenhuis in Sint-Niklaas. Daar kregen we te horen dat het ALS was… Veel uitleg kregen we niet. Later zijn we naar Prof. Robberecht gegaan voor een tweede opinie. Deze stelde in oktober 2004 dezelfde diagnose vast.
Prof. Robberecht heeft alles goed uitgelegd over de ziekte en het mogelijke verloop. Voor ons was het moeilijk te begrijpen en te aanvaarden want de ziekte kende we totaal niet. Nadien zijn we ook in contact gekomen met de ALS Liga door het neuromusculaire team uit Leuven. De eerste maal op het ALS secretariaat in Leuven, was ik heel blij dat ik die stap heb genomen. Ik zal zeker zolang het kan erbij zijn als er een activiteit is met mijn lotgenoten. Nu maak ik gebruik van een manuele rolwagen, een rollater en een spraakcomputer. Mijn bezigheden zijn puzzels maken (1000 stuks), woordzoekers en me nog wat nuttig maken bij de KWB. Ik heb nog veel toekomstplannen. In oktober onder andere gaan we voor 14 dagen naar de kust. Rond kerstmis nog een week en volgend jaar doen we een vliegreis. Professor Robberecht bevestigde ons dat we die dingen zeker mogen ondernemen. Voor mijn lotgenoten heb ik nog een positieve boodschap: blijven lachen en er in geloven dat het de moeite is om er voor te vechten, blijf onder de mensen komen, sluit je niet op. Leef van dag tot dag en geniet van wat je nog kan.
Bron: Nieuwsbrief 142 – oktober, november, september 2008