Genetische analyse van amyotrofische laterale sclerose identificeert bijdragende routes en celtypen

Samenvatting

Ondanks de aanzienlijke vooruitgang bij het ontrafelen van de genetische oorzaken van amyotrofische laterale sclerose (ALS), begrijpen we de moleculaire mechanismen, die ten grondslag aan de ziekte liggen, niet volledig. We analyseerden genoom-brede gegevens van 78.500 individuen met behulp van een polygene risicoscore-benadering om de biologische routes en celtypen, die betrokken zijn bij ALS, te identificeren. Deze data-gestuurde benadering identificeerde meerdere aspecten van de onderliggende biologie van de ziekte, die zich in bredere thema’s omzetten, namelijk neuron projectie morfogenese, membraan transductie en signaal transductie gemedieerd door ribonucleotiden. We ontdekten ook, dat genomisch risico in ALS consistent wordt toegewezen aan GABAergische corticale interneuronen en oligodendrocyten, zoals bevestigd in menselijke single-nucleus RNA-seq gegevens. Met behulp van twee-steekproeven Mendeliaanse randomisatie hebben we vijf differentieel tot expressie gebrachte genen (ATG16L2, ACSL5, MAPILC3A, PLXNB2 en SCFD1) genomineerd binnen de significante routes die relevant zijn voor ALS. We concluderen, dat de ongelijksoortige genetische etiologieën van deze fatale neurologische ziekte samenkomen in een kleiner aantal uiteindelijk gemeenschappelijke routes en celtypen.

Vertaling: Gerda Eynatten-Bové

Bron: bioRxiv