Genontdekking bij amyotrofische laterale sclerose: implicaties voor klinisch management

22-12-2016

Ammar Al-Chalabi, Leonard H. van den Berg & Jan Veldink
Nature Reviews Neurology Publicatiejaar:(2016) DOI:doi:10.1038/nrneurol.2016.182

Samenvatting

Amyotrofische laterale sclerose (ALS) is a neurodegeneratieve ziekte die vooral de bovenste en onderste motorneuronen aantast. De ziekte leidt onherroepelijk tot progressieve zwakte in de vrijwillige spieren. Meestal sterft de patiënt na 2 tot 5 jaar ten gevolge van middenriffalen. Sinds de ontdekking van mutaties in SOD1, die aan de basis liggen van ~2% van de ALS-gevallen, werden steeds grotere inspanningen geleverd om tot een beter begrip te komen van de genetische component van het risico op ALS. Verwacht wordt dat dit inzicht niet alleen behulpzaam zal zijn bij de diagnose en de classificatie, maar ook als richtsnoer zal dienen voor een gepersonaliseerde behandeling en de mechanismen zal blootleggen die motorneuronendood veroorzaken. In dit overzicht schetsen we de eerdere en huidige inspanningen om genen te karakteriseren die worden geassocieerd met ALS, beschrijven we de huidige kennis van de genetische architectuur van ALS — inclusief de relevantie van de familiegeschiedenis — en de waarschijnlijke aard van toekomstige genontdekkingen, en exploreren we hoe ons begrip van de ALS-genetica een invloed heeft op huidige en toekomstige klinische beslissingen. We stellen vast dat de effectgraad bij veel genvarianten die geassocieerd zijn met ALS varieert van mutaties die het risico aanzienlijk vergroten tot mutaties van de gewone varianten die slechts een beperkt effect hebben op het risico, en we combineren deze vaststelling met inzichten ontleend aan volgendegeneratiesequencing om de implicaties voor genetisch advies te exploreren.

 

Vertaling: Bart De Becker

Bron: Nature Reviews Neurology

Share