Unilateraal denken om stamceltherapieën te evalueren?

06-07-2017

Stamcel, Therapie

Stamceltherapieën unilateraal testen? Het vergelijken van de kracht van cruciale spieren kan wetenschappers in staat stellen stamceltherapieën voor de ziekte te evalueren. Deze benadering heeft als doel om de variabiliteit van de ziekte 'intern' te controleren, zonder historische cohorten en/of placebo (zie Donofrio and Bedlack, 2011; Glass et al., 2016). Volgens deze analyse blijken de biceps en triceps de meest betrouwbare spieren te zijn om de voortgang bij mensen met ALS op te volgen (Rushton et al., 2017). [Neurale progenitorcellen. Met dank aan Nature Cell Biology. Gereproduceerd met toestemming.]

Bij ALS degenereren de motorneuronen. Waarom deze cellen worden vernietigd, blijft onduidelijk. Het blijft dan ook een open vraag hoe we deze afbraak van motorneuronen kunnen vertragen of stopzetten.

Ondertussen richt een groeiend aantal wetenschappers zich op stamcellen in de hoop motorneuronen te doen overleven bij mensen met ALS en/of de toxiciteit van die motorneuronen te verminderen (zie conferentienieuws december 2015). Hoe we deze strategieën in het hospitaal moeten evalueren, blijft echter zeer omstreden.

Nu rapporteert een onderzoeksploeg aan het Cedar Sinai Medisch Centrum in Los Angeles, Californië, dat een opkomende resultatenmeting, waarbij onder andere de spierkracht wordt opgevolgd, de evaluatie van stamceltherapieën voor de ziekte mogelijk vergemakkelijkt (Rushton et al., 2017). De studie onder leiding van Clive Svendsen kwam tot de bevinding dat de functionele aftakeling van cruciale spieren van mensen met ALS links en rechts in hetzelfde tempo gebeurde. De resultaten suggereren dat op z'n minst sommige stamceltherapieën unilateraal zouden kunnen worden geëvalueerd door de spierkracht te vergelijken van de behandelde en niet behandelde zijde voor elk van deze spiergroepen.

Dit soort vergelijking zou, volgens een daaropvolgende krachtanalyse, de clinici in staat kunnen stellen stamceltherapieën voor ALS te evalueren in stalen van kleinere afmetingen en zonder dat er nepchirurgie en/of placebo-injecties aan te pas moeten komen.

Deze unilaterale benadering dient zich aan als een alternatief om het groeiende aantal potentiële neuroprotectieve strategieën voor neurodegeneratieve ziektes zoals ALS te evalueren (zie NCT02943850, NCT02478450; Glass et al., 2016).

Deze studie werd gepubliceerd op 9 juni in Neurology.

De retrospectieve analyse, die werd uitgevoerd in samenwerking met Robert Baloh van Cedar Sinai, bestuurde de afnamegraad van 6 bovenste en onderste spiergroepen bij bijna 750 mensen met ALS, bepaald door een vaste dynamometrie. Deze longitudinale datasets, die eerder werden verzameld door fysiotherapeut Pat Andres en zijn collega's, tegenwoordig aan het Algemeen Ziekenhuis van Massachusetts, brengen de afname van de kracht van cruciale spieren in kaart bij mensen met ALS gedurende een periode van ten minste 16 maanden, zoals gemeten door de TUFTS Kwantitatieve Neuromusculaire Test (TUFTS Quantitative Neuromuscular Exam (TQNE)) of door een meer recent systeem: de Accurate Test van de Isometrische Kracht van de Ledematen (Accurate Test of Limb Isometric Strength (ATLIS)) (Andres et al., 1986; Shields et al., 1998; Andres et al., 2012).

Analyse, Therapie, Hand

Therapieën analyseren met de hand. Intussen maken Biogen-wetenschappers in Cambridge, Massachusetts, gebruik van handmatige dynamometrie om potentiële therapieën voor ALS te evalueren. Deze opkomende, op kracht gebaseerde meetmethode correleert in hoge mate met het progressieve verlies van motorische functie (ALS-FRS-R) en ademhalingscapaciteit (FVC). Dat staat in een retrospectieve analyse van 924 mensen met ALS die werd gepresenteerd op de bijeenkomst van de Amerikaanse Academie voor Neurologie in 2017 (zie nieuws mei 2017). En volgens een daaropvolgende vergelijking namen deze spieren in hetzelfde tempo in kracht af. [Foto: Douma et al., 2014 onder CC BY 2.0-licentie.]

De studie bouwt voort op eerder werk geleid door Jeremy Shefner van het Barrow Instituut in Phoenix, Arizona, en Toby Ferguson van Biogen in Cambridge, Massachusetts. Zij kwamen tot de bevinding dat het opvolgen van de kracht van cruciale spieren met behulp van handmatige dynamometrie een betrouwbare en reproduceerbare benadering is om de voortgang van ALS te meten in een klinische omgeving. Zodoende zou dit de evaluatie van potentiële therapieën kunnen vergemakkelijken (zie conferentienieuws mei 2017; Shefner et al., 2014).

Momenteel maakt de ploeg van Svendsen zich klaar om haar potentiële stamceltherapie voor ALS te evalueren. De strategie maakt gebruik van genetisch bewerkte neurale progenitorcellen (NPC's) om GDNF af te leveren in CNS, in de hoop motorneuronen te beschermen bij mensen met de ziekte (zie nieuws april 2017; Gowing et al., 2014). De benadering bevindt zich in fase 1. Wordt vervolgd.

 

Vertaling: Bart De Becker

Bron: The ALS Research Forum

Share