Klinische resultaten bij primaire laterale sclerose: Een prospectieve natuurlijke geschiedenisstudie

Samenvatting

Achtergrond
Natuurlijke geschiedenisstudies zijn essentieel voor het opmaken van therapeutische trial design in zeldzame ziekten. Aangezien een relatief langzame progressieve motor neuron ziekte, hebben longitudinale studies van PLS zich gebaseerd op retrospectieve ontwerpen die onderhevig zijn aan inherente vooringenomenheden.

Doelstelling
Het evalueren van functionele achteruitgang, mortaliteit en overgang naar ALS in een groot primaire lateraal sclerose (PLS) cohort. Een bijkomend doel is om de relatie tussen individuele symptoomduur en progressiesnelheid in PLS te onderzoeken.

Design Methoden
Patiënten die voldeden aan de consensus diagnostische criteria voor PLS werden gerekruteerd voor prospectief onderzoek. Gestandaardiseerde klinische beoordelingen, waaronder functionele waarderingsscores (ALSFRS), vingertik-snelheden en upper motor neuron (UMN) last scores werden op regelmatige tijdstippen uitgevoerd en voortgangssnelheden werden berekend. Bovendien werden de patiënten regelmatig beoordeeld op tekenen van de onderste motorneuronen, om op een opkomend ALS fenotype te wijzen.

Resultaten
Drieënveertig patiënten met PLS werden geregistreerd. De gemiddelde leeftijd was 63 jaar en de mediane symptoomduur was 8 jaar (range 1- 25). Geen enkele patiënt ging verloren voor follow-up gedurende een mediane evaluatieperiode van 2 jaar. Er waren geen overlijdens en geen enkele patiënt ontwikkelde kenmerken van ALS. De jaarlijkse afname in ALSFRS-R was 2,0 (SD 0,2). De individuele progressiesnelheid werd echter sterk beïnvloed door de totale symptoomduur en was veel sneller bij patiënten met een kortere symptoomduur, d.w.z. onder de groepsmediaan (2,8 vs 1,2 per jaar, p<.05). Hoewel 38 patiënten (88%) tekenen en symptomen van pseudobulbaire verlamming vertoonden, ontwikkelde geen van hen anartrie of had gastrostomie nodig. Niettemin ervoeren de meeste patiënten een betekenisvolle functionele achteruitgang (65%). Een klinisch significante toename van de UMN-last score werd waargenomen bij 67% van de patiënten.

Conclusies
Deze studie geeft aan dat de overgang naar ALS zeldzamer is dan retrospectieve studies hebben gesuggereerd. De functionele achteruitgang was significant sneller in het begin van de ziekte gevolgd door een relatieve vertraging of plateau. Deze bevinding heeft implicaties voor de opzet van therapeutische onderzoek en benadrukt de noodzaak van een vroegere diagnose bij PLS.

Vertaling: Ann Bracke

Bron : AAN 2022 abstract