Stel je makkelijk de meer bezwarende vragen?

15-11-2011

Door Barbara Bronson Gray, verpleegster op pensioen, verpleegster van de media

Er zijn miljoenen redenen om te vergeten vragen te stellen aan je zorgverstrekkers. Voor sommigen is het bezoek aan de arts een beetje afschrikwekkend; je mag je voorstellen dat je er bent om te zien wat de dokter zegt en te leren wat je er aan kan doen. Je mag verrast zijn door iets dat je gehoord hebt en enige tijd nodig hebben om de informatie te verwerken vóór je een vraag kan stellen. En soms vergeet je gewoonweg een vraag die je jezelf had voorgenomen te stellen.

Je bent niet alleen. Zelfs diegenen onder ons die zeer vertrouwd zijn met de zorgverstrekking - dokters, verplegers of verpleegsters, en de andere leden van het zorgverstrekkend team - vinden soms niet de manier om een vraag te stellen of een bezorgdheid uit te drukken wanneer het om je lichaam gaat. In feite is de uitdaging om vragen te stellen in een zorgverstrekkend midden het brandpunt voor een nieuwe campagne door het Agency for Healthcare Research and Quality (AHRQ) ontworpen om patiënten te helpen de nadruk te leggen op hun voornaamste vragen en bekommernissen vóór hun afspraken, en artsen aan te moedigen om bij hun patiënten aan te dringen om vrijuit te spreken.

Sommige vragen zijn betrekkelijk makkelijk te stellen, zoals “Waar zal ik deze test kunnen doen?” of “Hoe vaak zou ik dit pilletje innemen?” Dat komt omdat er zeer weinig emotie mee in verband staat. Het kan moeilijker zijn zich af te vragen waarom een test of geneesmiddel nodig is, of indien de voordelen of resultaten van een procedure, chirurgie of medicijn de moeite waard zijn. En iemand iets zeer persoonlijks of diep betekenisvol vragen, zoals “Wanneer denk je dat ik ga sterven?” kan zo moeilijk zijn dat ze dikwijls algemeen vermeden worden.

Voor de makkelijkere vragen is een lijst al wat je nodig hebt, of een vriend of familielid die je eraan herinnert, of zelfs in jouw plaats vraagt. Voor de moeilijkere vragen, kan je ronduit een volledige verandering van houding nodig hebben. Je moet aanvaarden dat, hoewel je geen deskundige bent in de medische wetenschap, je goede, verstandige vragen kan stellen over de keuze in zorg en behandeling die beschikbaar is voor jou. Je mag jezelf ook  niet zien als een afhankelijke patiënt die wacht op een opdracht, maar eerder als iemand die je eigen lichaam bezit en daarin leeft, en die de gelegenheid en de verantwoordelijkheid heeft om beslissingen te treffen over wat met jou gedaan wordt, door wie en wanneer.

Met deze nieuwe houding komt een maat van verhoogde verantwoordelijkheid. Je moet bereid zijn om enig onderzoek op jezelf te doen, wat makkelijker is dan ooit door de toegankelijkheid van stevige bronnen op het internet. Een beetje meer informatie onder je riem over het onderwerp waar je mee te maken krijgt, kan helpen meer vertrouwen te hebben om zwaardere vragen te stellen, en het kan ook helpen bij de zingeving over de antwoorden die je krijgt. Je kan ook praten met mensen uit een steungroep of anderen met gelijkaardige ervaringen om te weten te komen hoe zij een uitgangspunt of onderwerp benaderen met je arts of andere leden van het zorgverstrekkend team. Hoe beter de vraag, hoe beter het antwoord je zal krijgen.

Soms is het niet makkelijk. Als je je b.v. afvraagt of je echt een diagnosetest nodig hebt die de zorgverstrekker je voorstelt, kan je iets vragen in de trant van, “Kunt u me vertellen welke informatie u uit de test zal krijgen en hoe dat de behandeling zal beïnvloeden?” Je kan ook zeggen, “Kan ik wachten tot mijn volgende bezoek om te beslissen?” om enige tijd te hebben om de keuze af te wegen en misschien meer te weten te komen. De bedoeling is je vertrouwen te richten op de manier van denken van de betrokkene, maar ook je bezorgdheid te uiten of hun plan op het gegeven ogenblik de juiste benadering is.

Op de website van het AHRQ is er een reeks nieuwe (Engelstalige) video’s met echte patiënten en clinici terwijl ze spreken over het belang van het stellen van vragen en het delen van informatie: http://www.ahrq.gov/questions

Verschillende mensen delen op welke manier communicatie hen goed hielp om een accurate diagnose of het vermijden van medische fouten te verkrijgen. De website biedt je ook bronnen (in het Engels) aan om mensen te helpen zich voor te bereiden vóór, tijdens en na medische afspraken:

- Een interactief “Vraag Bouwer” werktuig dat patiënten in staat stelt een verpersoonlijkte lijst vragen te creëren, voorrang te geven en af te drukken gestoeld op hun gezondheidstoestand.

- Een brochure, “Wees meer betrokken bij je gezondheidszorg: tips voor patiënten,” die behulpzame suggesties aanbiedt om vóór, tijdens en na een medisch bezoek op te volgen.

Notaboekjes ontworpen voor gebruik in medische kantoren om patiënten te helpen aan de top drie vragen voorrang te verlenen die ze willen richten gedurende hun afspraak.

- Probeer indien mogelijk iemand te vinden die je kan vergezellen bij je afspraken in de gezondheidszorg om deze informatie te lezen en er met jou over te spreken hoe je een bepaald gegeven of gelegenheden die zich bij je volgende bezoek kunnen voordoen, wil benaderen.

 

Vertaling: Eric De Keyser

Bron: The Exchange

Share