Een goed gestructureerde dag en verveling

Raad uit de Loopgraven

Vraag: Vroeger was ik een zakenvrouw met een sterk gestructureerd dagprogramma en nu ik ALS heb, ervaar ik dat ik veel tijd thuis heb. Hoe kan ik een zekere structuur in mijn dag inbouwen, niet enkel om mijn tijd productiever te maken, maar om te helpen me georganiseerd te voelen en te vermijden dat ik me verveel?

Sandra Stuban: Voor degenen die sterk gestructureerd en georganiseerd zijn, suggereer ik een kalender bij te houden, ofwel met de hand of, als het moeilijk is een pen vast te houden, online. Plan elke dag zo dat je ook tijd voor jezelf inbouwt. Naargelang je de verschillende fases van ALS doorloopt, zal je ondervinden dat gewone alledaagse activiteiten ook wat meer tijd zullen vergen. Anticipeer daarop en bouw de extra tijd voor jezelf in je kalender in.

Er bestaan ontelbare mogelijkheden die erop wachten aangegrepen te worden om verveling te voorkomen. Ze worden alleen door je verbeelding beperkt. Denk aan de interesses die je nooit kon uitwerken wanneer je voltijds werkte. Nu heb je tijd! Misschien hou je van film – plan dan filmavonden met je vriendinnen. Misschien hou je van het dagelijkse kruiswoordraadsel of sudoku. Misschien wil je meer lezen – richt een boekenclub op. Misschien wou je altijd geëngageerd zijn in een externe organisatie zoals de alumnivereniging van je school, een politieke campagne of een beroepsvereniging – leg er contact mee. En misschien kaart je graag, bespreek je graag de Bijbel, of speel je graag bordspellen zoals Trivial Pursuit – plan dan maandelijkse bijeenkomsten. De mogelijkheden zijn eindeloos. Je hoeft enkel je interesses te identificeren en ze uit te werken.

Vertaling: Romain Eeckhout

Bron: The Exchange

Advies uit de loopgraven

Vraag: Ik was altijd ongelooflijk actief in mijn werk, in de gemeenschap, en sociaal. Ik vind het moeilijk om nu zeer betrokken te zijn, en ik word herhaaldelijk verveeld. Hoe ga je daar effectief mee om?

Sandra Stuban: Je kan nog steeds actief zijn maar je moet het anders benaderen door minder aandacht te geven aan de fysieke noden van je activiteiten en meer aandacht te geven aan de mentale en planning aspecten.

Neem je sterktes in beschouwing en dat soort van dingen waar je in betrokken wilt zijn. Je zal ontdekken dat, terwijl ALS voortschrijdt, activiteiten stapsgewijs langer zullen duren om te vervolledigen. Hier zijn enkele vragen die je je moet stellen. Kan je betrokken zijn door televergaderingen? Kan je deelnemen door Facebook? Hoe kan je computer werken voor jou? Kan je thuis ontmoetingen plannen in de plaats van ergens anders? Is het makkelijker te communiceren en te coördineren via telefoon, e-mail, of onmiddellijke berichtgeving?

Een voorbeeld uit mijn eigen ervaring kan behulpzaam zijn wanneer je de manier in acht neemt om blijvend betrokken te zijn. Enkele jaren geleden diende ik het bestuur van een plaatselijke verplegingsgemeenschap met meer dan 600 leden. Ik was verantwoordelijk voor de betrokkenheid van de leden. Ik onderhield de elektronische mailingslijst van de gemeenschap, schreef en zond de maandelijkse e-Nieuwsbrief, stuurde e-mails als welkom voor nieuwe leden, en hanteerde herinneringsmails voor verstreken lidgelden. Ik deed dit alles terwijl ik volledig verlamd was met een ventilator en niet kon spreken. Ik werkte gans thuis met mijn computer en communiceerde met de directiecommissie van de gemeenschap via e-mail. Alles is mogelijk. Het vraagt gewoonweg dat je denkt voorbij het ordinaire domein.

Vertaling: Eric De Keyser

Bron: The Exchange