Resultaten Biogen phase III Empower
24-09-2013
Dexpramipexole versus placebo bij patiënten met Amyotrofische Laterale Sclerose (EMPOWER): een gerandomiseerde, dubbelblinde, fase 3 studie
Samenvatting
Achtergrond
In een fase 2 studie, werd dexpramipexole (25-150 mg tweemaal daags gedurende 9 maanden) goed verdragen en toonde een significant voordeel bij hoge dosis in een gecombineerde beoordeling van functie en mortaliteit bij patiënten met Amyotrofische Laterale Sclerose. Wij beoogden de werkzaamheid en veiligheid van dexpramipexole in een fase 3 klinische studie met patiënten met de familiale of sporadische vorm van de ziekte te beoordelen.
Methoden
In onze gerandomiseerde, dubbelblinde, placebo-gecontroleerde fase 3 klinische studie (EMPOWER), hebben we deelnemers ingesloten tussen 18 jaar en 80 jaar (met de eerste Amyotrofische Laterale Sclerose symptomen minder of gelijk aan 24 maanden voor de start) in 81 academische medische centra in 11 landen. We hebben in aanmerking komende deelnemers willekeurig toegewezen (1:1) met een gecentraliseerd — interactief computer online systeem a rato van tweemaal daags dexpramipexole 150 mg of placebo voor 12-18 maanden, ingedeeld per centrum, per regio van de ziekte (bulbaire vs andere), en het vorige gebruik van Riluzol. Het primaire eindpunt was de gecombineerde beoordeling van functie en overleving (CAFS) score, gebaseerd op veranderingen in de herziene versie van de functionele beoordelingsschaal van Amyotrofische Laterale Sclerose — (ALSFRS-R) totale score en de tijd periode tot overlijden tot 12 maanden. We beoordeelden het primaire eindpunt bij alle deelnemers die tenminste één dosis kregen en tenminste één post-dosis ALSFRS-R meting hadden of overleden. Wij volgden ongewenste voorvallen op bij alle deelnemers. Deze studie is geregistreerd bij ClinicalTrials.gov onder nummer NCT01281189.
Bevindingen
Tussen 28 maart 2011 en 30 september 2011, hebben we 943 deelnemers ingesloten (474 willekeurig toegewezen aan dexpramipexole, 468 willekeurig toegewezen aan placebo; één patiënt trok zich terug). De gemiddelde (least square) CAFS scores op 12 maanden verschilden niet van elkaar tussen deelnemers van de dexpramipexole groep (score 441·76, 95% CI 415·43 — 468·08) en die in de placebo groep (438·84, 412·81 — 464·88; p = 0·86). Na twaalf maanden noteerden wij geen verschillen in gemiddelde verandering ten opzichte van basislijn in de ALSFRS-R totale score (— 13·34 in de dexpramipexole groep vs -13·42 in de placebogroep; p = 0·90) of tijd tot overlijden (74 [16%] vs 79 [17%]; hazard ratio 1·03 [0·75-1·43]; p = 0·84). 37 (8%) deelnemers in de dexpramipexole groep ontwikkelden neutropenie vergeleken met acht (2%) deelnemers in de placebogroep; de incidentie van andere ongunstige nevenwerkingen was vergelijkbaar tussen beide groepen.
Interpretatie
Dexpramipexole werd over het algemeen goed verdragen, maar verschilde niet van placebo op enig vooraf bepaald werkzaamheid eindpunt meting. Onze klinische studie kan nuttig zijn voor het ontwerp van toekomstige klinisch onderzoek strategieën in Amyotrofische Laterale Sclerose.
Financiering
Biogen Idec.
Vertaling: ALS Liga: Anne
Bron: The Lancet Neurology
