Studie vindt genetische variant bij mensen die in zeldzame gevallen herstellen van ALS

Hoewel het uiterst zeldzaam is, herstellen sommige mensen die gediagnosticeerd zijn met ALS gedeeltelijk of volledig van de dodelijke neurodegeneratieve ziekte.

Een beter begrip van dit verbijsterende fenomeen, dat al minstens 60 jaar in de medische literatuur voorkomt, zou kunnen leiden tot mogelijke nieuwe behandelingen. Onderzoekers van Duke Health en het St. Jude's Research Hospital zijn onlangs een onderzoek gestart onder ALS-patiënten en ontdekten bepaalde genetische factoren die bescherming lijken te bieden tegen de typische aanval van de ziekte op de motorische neuronen.

De bevindingen verschijnen in het tijdschrift Neurology.

“Met andere neurologische ziekten zijn er nu effectieve behandelingen,” zegt Richard Bedlack, M.D., Ph.D., de Stewart, Hughes en Wendt Professor in de afdeling Neurologie aan de Duke University School of Medicine. “Maar we hebben nog steeds geen goede opties voor deze patiënten en we moeten dringend dingen vinden. Dit werk biedt een startpunt om te onderzoeken hoe biologische omkeringen van ALS plaatsvinden en hoe we dat effect misschien therapeutisch kunnen benutten.”

Bedlack en collega's - waaronder co-hoofdauteur Jesse Crayle, M.D., die nu aan de Washington University in St. Louis werkt - voerden een genoomwijde associatiestudie uit onder 22 deelnemers bij wie ALS was vastgesteld en die genezen waren, waarbij ze werden vergeleken met soortgelijke patiënten bij wie ALS voortschreed. Onderzoekers van het St.
Jude Children's Research Hospital leidden de genetische analyse.

“Onze whole genome sequencing pipeline maakte gebruik van een multiomics strategie om nieuw beschikbare genexpressie en epigenetische data te combineren, en maximaliseerde niet alleen deze unieke dataset maar ook de CReATe en TargetALS patiëntendatabases,” legde co-lead auteur Evadnie Rampersaud, Ph.D. van het St. Jude Children's Research Hospital Center for Applied Bioinformatics uit. Ze verklaarde dat de ontdekking mogelijk was omdat de patiëntmonsters zo goed gekarakteriseerd waren.

Het team identificeerde een veel voorkomende genetische variatie die een single nucleotide polymorfisme (SNP) wordt genoemd. De SNP verlaagt de niveaus van een eiwit dat de
IGF-1 signaalroute blokkeert en deelnemers aan het onderzoek met deze verandering van één letter in hun DNA hadden 12 keer meer kans op herstel dan deelnemers zonder SNP.

IGF-1 is een groeifactor die al lange tijd een interessant doelwit is in ALS-onderzoek vanwege zijn rol in de bescherming van de motorneuronen. ALS-patiënten met een snelle progressie van de ziekte hebben lagere niveaus van IGF-1 eiwit, maar klinische studies gericht op het verhogen van hun IGF-1 niveaus hebben teleurstellende resultaten gehad.

De huidige bevinding biedt een potentiële nieuwe aanpak om IGF-1 aan te pakken.
 
“Dit suggereert dat de IGF-1 pathway verder bestudeerd zou moeten worden als mogelijk doelwit voor toekomstige behandelingen van ALS,” aldus Crayle. “Hoewel het misschien niet effectief is om mensen simpelweg IGF-1 te geven, geeft onze studie aan dat we misschien een manier hebben om het anders aan te pakken door de niveaus van dit remmende eiwit te verlagen. Het is ook mogelijk dat de eerdere onderzoeken met IGF-1 gewoon niet voldoende gedoseerd waren of op een andere manier gedoseerd moeten worden.”

Bedlack zei dat het onderzoeksteam nu onderzoekt of er een verband is tussen het blokkerende eiwit en ziekteprogressie in een veel groter aantal patiënten. De resultaten van die analyse zullen uitwijzen of een klinische studie gericht op dit eiwit kan worden gestart.

Naast Bedlack en Crayle zijn Jason Myers, Joanne Wuu, J. Paul Taylor, Gang Wu en Michael Benatar de auteurs van het onderzoek
.

Bron: Duke University Medical Center via Medical Xpress
Vertaling: Ann Bracke