Interview met Eric Lakiere

← ga terug naar Getuigenissen pALS

Eric Lakiere werd in december 2003 door de raad van bestuur van de ALS Liga België vzw tot ondervoorzitter van de Liga benoemd. We laten hem en zijn echtgenote, Liliane, aan het woord.

Eric, hoe werd de diagnose ALS gesteld? Kende u de ziekte?

Ik ben ALS-patiënt sinds mei 2000. Ik ging naar de dokter omdat ik last had van mijn linker voet. Volgens de dokter had ik een dropvoet. Hij verwees mij naar een neuroloog. Ik heb dan een afspraak gemaakt en moest enkele dagen opgenomen worden in het ziekenhuis. Daar hebben ze allerlei onderzoeken gedaan; het laatste was ruggenmerg trekken. Veertien dagen later vernam ik de diagnose en kreeg ik te horen dat ALS niet te genezen is.

Eric, kende u de ziekte?

Ik had nog nooit van ALS gehoord. Het was zwaar om te verwerken.

Eric, ziek zijn verandert je leven. Welke invloed heeft dit op uw werksituatie en hobby's? Hoe vult u uw vrije tijd in?

Natuurlijk, ziek zijn verandert je leven. Ik reed voor mijn beroep veel te paard, maar door de problemen met mijn voet moest ik dit vlug opgeven. In het begin heb je last om dit te verwerken, maar je mag er niet te lang stil bij blijven staan. Je moet er het beste van maken en blijven buitenkomen. Je mag je zeker niet opsluiten omdat dat je ziek bent, want dan ga je nog vlugger achteruit. Ik vul kruiswoordraadsels in en werk wat op de computer. Hiernaast kijk ik TV, zetel in de raad van mindervalide in mijn provincie bij gelijke kansen. Dat wil dus zeggen om de 3 maanden is er een vergadering in het provinciehuis.. Het is de bedoeling om in zoveel mogelijk gemeenten de toegankelijkheid te creëren, zowel in overheidsgebouwen als bij de middenstand, maar ook de straten, voetpaden en parken. Op die manier kan iedereen ervan genieten. Uiteraard moet je je leven aanpassen; er zijn veel dingen die veranderen, maar je mag de moed niet opgeven. Gelukkig hebben we een goede band met onze kinderen en veel hulp van onze kleinzoon Dave.

Eric en Liliane, hoe zijn jullie in contact gekomen met de Liga? Hoe ervaren jullie het aanbod, de activiteiten…?

Wij hebben een tijdje moeten zoeken, want de liga was niet bekend bij ons. Nochtans woonde de toenmalige voorzitter in Brugge. Liliane is dan toch aan het telefoonnummer geraakt en zo kwamen we in contact met de Liga. Het aanbod is zeer goed en ik vind dat de Liga veel vooruitgang heeft geboekt de voorbije jaren.

Eric en Liliane, is het contact met lotgenoten waardevol voor jullie?

Dat kunnen we zeker bevestigen. Op een samenkomst merk je dat ook aan de anderen. Je kan met andere ALS-patiënten praten, ervaringen en tips uitwisselen. Op de activiteiten is iedereen vrolijk en herleeft.

Eric, u hebt het ondervoorzitterschap van de Liga graag aanvaard. Wat zijn uw doelstellingen?

Ik heb op vraag van de huidige voorzitter het ondervoorzitterschap aanvaard. Ik zet mij zoveel als mogelijk in voor de Liga. Natuurlijk is het niet evident om veel naar Leuven te komen, maar als ik iets kan doen van thuis uit, zal ik het niet nalaten. Ik hoop met gans het bestuur de Liga overal bekend te maken, zodat we veel patiënten kunnen bereiken en helpen.

Eric, hebt u een positieve boodschap voor andere patiënten?

Mijn boodschap voor alle patiënten is om positief te zijn en met de ziekte naar buiten te komen en er zeker over te praten.

Eric en Liliane, is er nog iets speciaals dat jullie kwijt willen?

Wij hopen samen nog te genieten van de mooie dagen die voor ons liggen en willen ons nog lang inzetten voor de andere patiënten.

Bedankt Eric en Liliane, het is jullie van harte gegund!

 

Bron: Nieuwsbrief 124 - februari, maart, april 2004