De ALS Association financiert project om ALS motor neuronen te creëren en te karakteriseren

Roberta Friedman, PH D., Informatie Coördinator van de Onderzoeksafdeling van de ALS Association

De ALS Association kondigde aan dat zij een project zal financieren, onder leiding van Tom Maniatis Ph.D., om laten vast te stellen wat er juist verkeerd gaat bij ALS en dit in labo schaaltjes met levende ALS motorneuronen. De studies zullen starten met het vergelijken van de elektrische en chemische eigenschappen van motorneuronen, komende uit de stamcellen van muizen, om nadien op gelijkaardige wijze de menselijke cellen te onderzoeken afgeleid uit de genetica van de ALS patiënten. Dit laatstgenoemde aspect zou een proces impliceren dat nucleaire overdracht wordt genoemd.

De aanvankelijke inspanning in muizen beoogt de degeneratieve voorwaarde van ALS. Motorneuronen die in het laboratorium groeien met de genetische instructies van cellen komende uit ALS muizen of mensen, kunnen mogelijks het ziekteproces nauwkeuriger in beeld brengen dan in welk ander model dat tot op vandaag beschikbaar is. De motorneuronen zijn de cellen die van het ruggenmerg tot aan de spieren reiken en zijn tevens de cellen die sterven bij ALS.

In eerste instantie is het de bedoeling om de stamcellen van de muis, met en zonder mutatie die een bepaalde erfelijke vorm van ALS teweeg brengen, te bestuderen. De stamcellen worden in de labo schaaltjes gebracht, waarin zij groeien om motorneuronen te vormen. Voor de cellen afkomstig uit mutantmuizen zouden de motorneuronen de genetische verandering hebben die de dood van motorneuronen in de muizen en in sommige mensen met ALS veroorzaakt.

Een belangrijk punt van het project is om het elektro- en chemisch gedrag van dergelijke motorneuronen ten volle te bestuderen en of er samenhang is met die in de labo schaaltjes en of die verschillend zouden zijn in ALS. Notities omtrent elektroden kunnen aantonen dat de impulsen geproduceerd worden door één enkele cel. De chemische analyse kan de balans bepalen van de boodschappersmolecules van de zenuwcel die actief of overactief zijn. “Microarrays” zijn “gen chips” die onderzoeken welke genen binnen een cel worden aangezet. Met deze technieken, zullen de onderzoekers alle verschillen in het gedrag van cellen kunnen zien en kunnen tonen hoe ALS ontstaat en vordert.

De toekenning maakt deel uit van het toelageprogramma dat de “ALS Association” gebruikt om deskundigen, die zich willen concentreren naar de zoektocht van een efficiënte therapie, aan te werven en in dienst te houden. De “ALS Association” is vereerd om het voorstel te steunen van Maniatis (chair of the scientific advisory board for research projects initiated by The ALS Association). Door deze ondersteuning heeft hij meegeholpen aan de opmerkelijke vooruitgang zoals een transgenetische rat als model voor de ziekte.

Maniatis werkt momenteel op het “Drug Discovery and Development Steering Committee” aan het nieuwe initiatief van de ALS Association, namelijk TREAT ALS of Translational Research Advancing Therapy voor ALS. Dit is een programma om veelbelovende kandidaat therapieën in klinische proeven te versnellen.

Omwille van zijn betrokkenheid in het direct onderzoek naar een behandeling voor ALS zal Maniatis met verscheidene groepen samenwerken in het voorste gelederen van het programma (aangekondigd door Harvard Stem Cell Institute) betreffende de “nucleaire overdracht” en stamcel biologie. De ALS Association financiert Maniatis en zijn medewerkers voor een bepaald project dat zich richt op ALS en dat mee onder de noemer valt van het onderzoek dat door leden van het Stem Cell Institute wordt gepland.

Het project van de ALS Association brengt collectieve deskundigheid inzake het plaatsen van kernen van volwassen cellen in geschonken eicellen en het vestigen van stamcellen, evenals afgeleide motorneuronen samen. (Medewerkers met inbegrip van de groepen van Thomas Jessel, PH D., van de Columbia University in New York, en Kevin Eggan, PH D., in Harvard). De teams zullen met motorneuronen werken geproduceerd uit de stamcellen van muizen met de zogenaamde SOD1 mutatie. Deze muizen tonen een verandering in het gen van de proteïne, koper-zink “superoxide dismutase”, dewelke zich voordoet bij erfelijke ALS.

Dit muismodel van de ziekte heeft een eerste stap gebracht naar het begrijpen van het ziekteproces, maar heeft nog geen therapeutische oplossing opgeleverd. Een meer nauwkeuriger en uitvoeriger laboratoriummodel van de ziekte zou moeten overeenkomen met studies op de SOD1 muizen om een precies therapeutisch doel voor ALS te openbaren.

Bron: www.alsa.org

Vertaling: Joris Bruneel